Pogoda jesienią w: Quito Ekwador

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 18°C, rzadko spadając poniżej 15°C lub przekraczając 20°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 18°C w dniu 2 marca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 10°C, rzadko spadając poniżej 8°C lub przekraczając 11°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 10°C w dniu 12 kwietnia.

W celach poglądowych, w dniu 19 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Quito wynoszą zwykle od 9°C do 19°C, natomiast w dniu 15 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 9°C do 18°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Natubleng, Filipiny (odległość: 17 236 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Quito (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Quito z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Quito zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 91% do 68%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 91% w dniu 13 marca.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 31 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 32% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 13 marca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 91%, natomiast w dniu 30 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 49%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Quito w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 70% na początku tej pory roku do 41% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 76% w dniu 17 kwietnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 11% w dniu 30 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Quito bardzo szybko maleje, z poziomu 138 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 200 milimetrów lub spada poniżej 73 milimetry, do poziomu 61 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 115 milimetrów lub spada poniżej 21 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 163 milimetry w dniu 9 kwietnia.

Jesienią w: Quito, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień jesieni to 20 kwietnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 6 minut, a najdłuższy dzień to 1 marca, obejmujący 12 godzin i 7 minut światła dziennego.

Jesienią w: Quito słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:22 w dniu 1 marca, a najwcześniej 16 minut wcześniej o godz. 06:07 w dniu 13 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:29 w dniu 1 marca a najwcześniej 16 minut wcześniej, o godz. 18:13 w dniu 13 maja.

W 2024 r. w Quito nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:08 i zachodzi 12 godzin i 8 minut później, o godzinie 18:16, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:12 a zachód 12 godzin i 7 minut później, o godzinie 18:19.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Quito danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Quito stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 5,1 kilometra na godzinę do 6,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 31 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 17 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,6 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,6 kilometra na godzinę w dniu 17 kwietnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Quito jesienią wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 78% w dniu 31 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Quito temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Quito jesienią szybko wzrasta, rosnąc o 292°C, z 787°C do 1 079°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Quito jesienią zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 5,0 kWh o więcej niż 0,1 kWh.

Jesienią najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,8 kWh w dniu 14 marca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Quito to: szerokość geograficzna -0,230°, długość geograficzna -78,525° i wysokość 2 854 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Quito charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 846 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 2 974 metry. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 623 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (5 662 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Quito obejmuje drzewa (52%) i użytki zielone (43%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (41%) i drzewa (41%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (52%) i użytki zielone (25%).