Pogoda zimą w: Bajos de Güera Panama

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 28°C do 32°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 34°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 24°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 21°C w dniu 25 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 1 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Bajos de Güera wynoszą zwykle od 23°C do 33°C, natomiast w dniu 23 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tabou, Côte d’Ivoire (odległość: 8 111 kilometrów); Malabo, Gwinea Równikowa (9 899 kilometrów) i Jayubó, Filipiny (16 754 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Bajos de Güera (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Bajos de Güera z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Bajos de Güera zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 68% do 56%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 50% w dniu 3 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 3 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 50% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 31 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 95%, natomiast w dniu 3 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 50%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Bajos de Güera w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 33% na początku tej pory roku do 4% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 47% w dniu 7 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 2 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Bajos de Güera bardzo szybko maleje, z poziomu 116 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 204 milimetry lub spada poniżej 45 milimetrów, do poziomu 8 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 27 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 7 milimetrów w dniu 9 lutego.

Zimą w: Bajos de Güera, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 16 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 10 sekund i wzrost o 1 minuta i 13 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 22 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 41 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 59 minut światła dziennego.

Zimą w: Bajos de Güera słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:20 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 22 minuty później o godz. 06:41 w dniu 30 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:03 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 31 minut później o godz. 18:34 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Bajos de Güera nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:07 i zachodzi 12 godzin i 34 minuty później, o godzinie 18:41, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:30 a zachód 11 godzin i 41 minut później, o godzinie 18:11.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Bajos de Güera danego dnia będzie parno maleje, spadając z 100% do 93% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 22 marca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 89% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Bajos de Güera szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 11,3 kilometra na godzinę do 16,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 28 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 19 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,8 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,8 kilometra na godzinę w dniu 28 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Bajos de Güera zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 96% w dniu 1 lutego.

Bajos de Güera znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Bajos de Güera zimą zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 28°C.

Zimą najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 28°C w dniu 1 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Bajos de Güera temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Bajos de Güera zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 311°C, z 5 176°C do 865°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Bajos de Güera zimą bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 2,2 kWh, z 4,3 kWh do 6,5 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Bajos de Güera to: szerokość geograficzna 7,544°, długość geograficzna -80,625° i wysokość 114 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Bajos de Güera charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 310 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 176 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 139 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 553 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Bajos de Güera obejmuje pola uprawne (47%), użytki zielone (27%) i drzewa (24%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (47%) i drzewa (29%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (56%) i użytki zielone (16%).