Pogoda wiosną w: Park Narodowy Cairngorms Wielka Brytania

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 8°C, z 5°C do 13°C, rzadko spadając poniżej 1°C lub przekraczając 18°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 6°C, z -1°C do 5°C, rzadko spadając poniżej -6°C lub przekraczając 9°C.

W celach poglądowych, w dniu 31 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Park Narodowy Cairngorms wynoszą zwykle od 9°C do 17°C, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -2°C do 3°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Park Narodowy Cairngorms z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Park Narodowy Cairngorms zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 70% do 60%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 29 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 40% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 13 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 75%, natomiast w dniu 27 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 44%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Park Narodowy Cairngorms w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 29% na początku tej pory roku do 34% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 40% w dniu 29 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 29% w dniu 28 lutego.

Wiosną w: Park Narodowy Cairngorms, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 21% do 34%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem maleje z 5% do 0% i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu maleje z 3% do 0%.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Park Narodowy Cairngorms wzrasta, z poziomu 34 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 62 milimetry lub spada poniżej 14 milimetrów, do poziomu 57 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 84 milimetry lub spada poniżej 28 milimetrów.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Park Narodowy Cairngorms szybko maleje z poziomu 99 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 256 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetr, do poziomu 0 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 0 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Wiosną w: Park Narodowy Cairngorms, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 6 godzin i 45 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 4 minuty i 27 sekund i wzrost o 31 minut i 8 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 42 minuty, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 17 godzin i 26 minut światła dziennego.

Wiosną w: Park Narodowy Cairngorms słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:06 w dniu 1 marca, a najwcześniej 2 godziny i 37 minut wcześniej o godz. 04:29 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:47 w dniu 1 marca a najpóźniej 4 godziny i 8 minut później o godz. 21:55 w dniu 31 maja.

Stosowanie czasu letniego (DST) kończy się o godz. 02:00 w dniu 31 marca 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę wcześniej.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:19 i zachodzi 17 godzin i 54 minuty później, o godzinie 22:13, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:51 a zachód 6 godzin i 42 minuty później, o godzinie 15:33.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Park Narodowy Cairngorms danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 15 czerwca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Park Narodowy Cairngorms szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 22,9 kilometra na godzinę do 16,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 24 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 24,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 26 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,7 kilometra na godzinę.

Wiosną wiatr w: Park Narodowy Cairngorms wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 marca do 20 kwietnia, południowego od 20 kwietnia do 30 maja i północnego od 30 maja do 31 maja.

Park Narodowy Cairngorms znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Park Narodowy Cairngorms wiosną wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 4°C, z 6°C do 10°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Park Narodowy Cairngorms trwa zazwyczaj 4,5 miesiąca (135 dni), od około 19 maja do około 1 października, a jego początek rzadko przypada przed 30 kwietnia lub po 9 czerwca, natomiast koniec rzadko przypada przed 6 września lub po 26 października.

Wiosną w: Park Narodowy Cairngorms szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku z 0% do 79%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Park Narodowy Cairngorms wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc o 36°C, z 1°C do 37°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Park Narodowy Cairngorms wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 3,8 kWh, z 1,5 kWh do 5,4 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Park Narodowy Cairngorms to: szerokość geograficzna 57,044°, długość geograficzna -3,603° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Park Narodowy Cairngorms jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Park Narodowy Cairngorms obejmuje skąpa roślinność (65%), krzewy (18%) i drzewa (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje skąpa roślinność (60%) i krzewy (25%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (24%) i użytki zielone (22%).