Pogoda zimą w: Stolica Apostolska (Watykan) Watykan

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 13°C, rzadko spadając poniżej 8°C lub przekraczając 18°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 12°C w dniu 12 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 3°C, rzadko spadając poniżej -3°C lub przekraczając 10°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 2°C w dniu 13 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 5 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Stolica Apostolska (Watykan) wynoszą zwykle od 18°C do 32°C, natomiast w dniu 13 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 2°C do 12°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Stolica Apostolska (Watykan) z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Stolica Apostolska (Watykan) zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 48% do 44%.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 9 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 56% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 28 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 49%, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 88%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Stolica Apostolska (Watykan) w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady maleje z 29% na początku tej pory roku do 24% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 33% w dniu 18 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 7% w dniu 5 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Stolica Apostolska (Watykan) szybko maleje, z poziomu 86 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 162 milimetry lub spada poniżej 21 milimetrów, do poziomu 56 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 105 milimetry lub spada poniżej 13 milimetrów.

Zimą w: Stolica Apostolska (Watykan), długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 52 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 15 sekund i wzrost o 8 minut i 46 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 8 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 13 minut światła dziennego.

Zimą w: Stolica Apostolska (Watykan) słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:38 w dniu 3 stycznia, a najwcześniej 51 minut wcześniej o godz. 06:46 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:38 w dniu 8 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 20 minut później o godz. 17:59 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Stolica Apostolska (Watykan) obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:34 i zachodzi 15 godzin i 14 minut później, o godzinie 20:48, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:34 a zachód 9 godzin i 8 minut później, o godzinie 16:42.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Stolica Apostolska (Watykan) danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 0% w dniu 16 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 9 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 49% przypadków, natomiast w dniu 1 grudnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Stolica Apostolska (Watykan) zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 12,5 kilometra na godzinę o więcej niż 0,6 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 2 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 11 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,0 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,9 kilometra na godzinę w dniu 13 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Stolica Apostolska (Watykan) zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 34% w dniu 8 grudnia.

Stolica Apostolska (Watykan) znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Stolica Apostolska (Watykan) zimą maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 3°C, z 17°C do 14°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 14°C w dniu 27 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Stolica Apostolska (Watykan) trwa zazwyczaj 8,8 miesiąca (270 dni), od około 5 marca do około 30 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 9 lutego lub po 28 marca, natomiast koniec rzadko przypada przed 9 listopada lub po 22 grudnia.

Zima w: Stolica Apostolska (Watykan) przypada raczej całkowicie poza okresem sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym osiąga wartość minimalną wynoszącą -0% w dniu 14 stycznia.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Stolica Apostolska (Watykan) zimą bardzo szybko maleje, spadając o 2 240°C, z 2 286°C do 46°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Stolica Apostolska (Watykan) zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,7 kWh, z 1,8 kWh do 3,5 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 1,7 kWh w dniu 15 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Stolica Apostolska (Watykan) to: szerokość geograficzna 41,902°, długość geograficzna 12,453° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Stolica Apostolska (Watykan) jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Stolica Apostolska (Watykan) obejmuje powierzchnie sztuczne (91%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (54%) i powierzchnie sztuczne (40%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (36%) i woda (35%).