Pogoda zimą w: Wyspy Marshalla Wyspy Marshalla

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 31°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 1 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 27°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 28°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 27°C w dniu 27 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 3 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Wyspy Marshalla wynoszą zwykle od 27°C do 30°C, natomiast w dniu 25 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 27°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Wyspy Marshalla z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Wyspy Marshalla zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 85% do 78%.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 23 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 22% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 23 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 86%, natomiast w dniu 12 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 24%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Wyspy Marshalla w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 64% na początku tej pory roku do 39% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 77% w dniu 24 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 35% w dniu 17 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Wyspy Marshalla bardzo szybko maleje, z poziomu 227 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 352 milimetrów lub spada poniżej 103 milimetry, do poziomu 122 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 281 milimetrów lub spada poniżej 12 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 115 milimetrów w dniu 8 lutego.

Zimą w: Wyspy Marshalla, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień zimy to 22 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 43 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 59 minut światła dziennego.

Zimą w: Wyspy Marshalla słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:31 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 22 minuty później o godz. 06:53 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:16 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 31 minut później o godz. 18:47 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Wyspy Marshalla nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:20 i zachodzi 12 godzin i 32 minuty później, o godzinie 18:52, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:41 a zachód 11 godzin i 43 minuty później, o godzinie 18:24.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Wyspy Marshalla danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Wyspy Marshalla szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 23,5 kilometra na godzinę do 28,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 20 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 29,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 8 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,9 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 29,3 kilometra na godzinę w dniu 20 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Wyspy Marshalla zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 96% w dniu 28 lutego.

Wyspy Marshalla znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Wyspy Marshalla zimą zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 28°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 28°C w dniu 6 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Wyspy Marshalla temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Wyspy Marshalla zimą bardzo szybko maleje, spadając o 5 004°C, z 6 036°C do 1 032°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Wyspy Marshalla zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,7 kWh, z 4,5 kWh do 6,2 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Wyspy Marshalla to: szerokość geograficzna 7,113°, długość geograficzna 171,236° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Wyspy Marshalla jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Wyspy Marshalla obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).