Pogoda zimą w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba Niderlandy Karaibskie

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 32°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 29°C w dniu 19 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 27°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 25°C w dniu 2 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 7 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba wynoszą zwykle od 27°C do 32°C, natomiast w dniu 31 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 25°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Bonaire, Sint Eustatius i Saba z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 68% do 55%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 50% w dniu 14 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 14 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 50% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 2 października, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 79%, natomiast w dniu 14 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 50%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Bonaire, Sint Eustatius i Saba w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 20% na początku tej pory roku do 3% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 22% w dniu 15 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 15 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba szybko maleje, z poziomu 51 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 150 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetr, do poziomu 5 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 22 milimetrów.

Zimą w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 26 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 17 sekund i wzrost o 2 minuty i 2 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 25 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 53 minuty światła dziennego.

Zimą w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:38 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 20 minut później o godz. 06:58 w dniu 25 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:06 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 36 minut później o godz. 18:42 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Bonaire, Sint Eustatius i Saba nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:09 i zachodzi 12 godzin i 51 minut później, o godzinie 19:00, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:49 a zachód 11 godzin i 25 minut później, o godzinie 18:13.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 2 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 26 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 27,2 kilometra na godzinę do 30,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 15 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 31,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 19 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 23,2 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 30,8 kilometra na godzinę w dniu 23 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 100% w dniu 28 lutego.

Bonaire, Sint Eustatius i Saba znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 2°C, z 28°C do 26°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Bonaire, Sint Eustatius i Saba temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba zimą bardzo szybko maleje, spadając o 5 020°C, z 5 988°C do 968°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Bonaire, Sint Eustatius i Saba zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,7 kWh, z 5,0 kWh do 6,7 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Bonaire, Sint Eustatius i Saba to: szerokość geograficzna 12,213°, długość geograficzna -68,294° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Bonaire, Sint Eustatius i Saba jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Bonaire, Sint Eustatius i Saba obejmuje użytki zielone (58%), drzewa (12%), pola uprawne (11%) i woda (10%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (74%) i użytki zielone (17%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (98%).