Pogoda jesienią w: Bermudy Bermudy

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 7°C, z 29°C do 22°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 31°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 7°C, z 25°C do 19°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 27°C.

W celach poglądowych, w dniu 6 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Bermudy wynoszą zwykle od 26°C do 30°C, natomiast w dniu 24 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 16°C do 20°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Bermudy z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Bermudy zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 58% do 51%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 60% w dniu 1 października. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 49% w dniu 22 listopada.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 22 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 51% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 65%, natomiast w dniu 2 maja, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 53%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Bermudy w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 33% na początku tej pory roku do 29% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 41% w dniu 1 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 25% w dniu 8 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie jesiennym w: Bermudy zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 95 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 198 milimetrów lub spadając poniżej 28 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 110 milimetrów w dniu 12 października.

Jesienią w: Bermudy, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 37 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 44 sekundy i spadek o 12 minut i 11 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 12 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 48 minut światła dziennego.

Jesienią w: Bermudy słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:37 w dniu 2 listopada, a najwcześniej 59 minut wcześniej o godz. 06:38 w dniu 3 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:42 w dniu 1 września a najwcześniej 2 godziny i 29 minut wcześniej, o godz. 17:13 w dniu 30 listopada.

Stosowanie czasu letniego (DST) rozpoczyna się o godz. 01:00 w dniu 3 listopada 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę później.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:12 i zachodzi 14 godzin i 16 minut później, o godzinie 20:28, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:16 a zachód 10 godzin i 2 minuty później, o godzinie 17:18.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Bermudy danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 95% do 20% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 3 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 28 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 8% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Bermudy bardzo szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 17,9 kilometra na godzinę do 26,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 31 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 30,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 15 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,4 kilometra na godzinę.

Jesienią wiatr w: Bermudy wieje głównie z kierunku południowego od 1 września do 5 września, wschodniego od 5 września do 5 listopada i północnego od 5 listopada do 30 listopada.

Bermudy znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Bermudy jesienią szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 5°C, z 28°C do 22°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Bermudy temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Bermudy jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 278°C, z 2 942°C do 4 220°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Bermudy jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,4 kWh, z 5,1 kWh do 2,7 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Bermudy to: szerokość geograficzna 32,330°, długość geograficzna -64,740° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Bermudy jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Bermudy obejmuje woda (91%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (98%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).