Pogoda zimą na: Muaratewe / Beringin Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 34°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 13 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 26°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 20 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 7 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Muaratewe / Beringin wynoszą zwykle od 25°C do 32°C, natomiast w dniu 20 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 24°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Manaus, Brazylia (odległość: 19 314 kilometrów) i São Luís, Brazylia (17 690 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Muaratewe / Beringin (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Muaratewe / Beringin z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą na: Muaratewe / Beringin zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 73% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 71% w dniu 24 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 24 czerwca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 29% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 9 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 24 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 29%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Na: Muaratewe / Beringin w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 38% na początku tej pory roku do 25% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 59% w dniu 9 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 22% w dniu 10 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą na: Muaratewe / Beringin bardzo szybko maleje, z poziomu 185 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 304 milimetry lub spada poniżej 82 milimetry, do poziomu 103 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 229 milimetrów lub spada poniżej 11 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 85 milimetrów w dniu 5 sierpnia.

Zimą na: Muaratewe / Beringin, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień zimy to 18 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 4 minuty, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 12 godzin i 5 minut światła dziennego.

Zimą na: Muaratewe / Beringin słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:16 w dniu 1 czerwca, a najpóźniej 9 minut później o godz. 05:24 w dniu 25 lipca.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:20 w dniu 1 czerwca a najpóźniej 9 minut później o godz. 17:29 w dniu 27 lipca.

W 2024 r. na Muaratewe / Beringin nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:13 i zachodzi 12 godzin i 11 minut później, o godzinie 17:23, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:20 a zachód 12 godzin i 4 minuty później, o godzinie 17:24.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą na: Muaratewe / Beringin danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 20 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą na: Muaratewe / Beringin zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 2,3 kilometra na godzinę o więcej niż 0,1 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 31 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 2,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 23 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 2,2 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 2,4 kilometra na godzinę w dniu 2 sierpnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, na: Muaratewe / Beringin zimą wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 66% w dniu 1 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Na Muaratewe / Beringin temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Muaratewe / Beringin zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 699°C, z 5 736°C do 1 037°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na: Muaratewe / Beringin zimą zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,8 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,6 kWh w dniu 13 czerwca.