Pogoda latem na: Pirassununga Brazylia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 33°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 14 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 20°C, rzadko spadając poniżej 17°C lub przekraczając 22°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 20°C w dniu 20 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 14 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Pirassununga wynoszą zwykle od 20°C do 30°C, natomiast w dniu 19 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 10°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Giyani, Republika Południowej Afryki (odległość: 7 912 kilometrów) i Sakaraha, Madagaskar (9 265 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pirassununga (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pirassununga z innym miastem:

PorównajMapa

Latem na: Pirassununga zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 70% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 76% w dniu 16 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 35% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 16 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 76%, natomiast w dniu 27 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 74%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Na: Pirassununga w okresie letnim szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 63%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 68% w dniu 13 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 7% w dniu 1 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem na: Pirassununga maleje, z poziomu 180 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 266 milimetrów lub spada poniżej 98 milimetrów, do poziomu 165 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 248 milimetrów lub spada poniżej 72 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 233 milimetry w dniu 6 stycznia.

Latem na: Pirassununga, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 51 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 34 sekundy i spadek o 3 minuty i 59 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 32 minuty, a najdłuższy dzień to 20 grudnia, obejmujący 13 godzin i 29 minut światła dziennego.

Latem na: Pirassununga słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:17 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 48 minut później o godz. 06:05 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:58 w dniu 14 stycznia a najwcześniej 21 minut wcześniej, o godz. 18:37 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. na Pirassununga nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:23 i zachodzi 13 godzin i 29 minut później, o godzinie 18:52, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:47 a zachód 10 godzin i 47 minut później, o godzinie 17:34.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem na: Pirassununga danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 66% do 86% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 88% w dniu 23 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 23 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 88% przypadków, natomiast w dniu 7 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 1% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem na: Pirassununga maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 11,5 kilometra na godzinę do 9,3 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 17 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 26 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,3 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,3 kilometra na godzinę w dniu 26 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, na: Pirassununga latem wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 40% w dniu 21 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Na Pirassununga temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Pirassununga latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 259°C, z 1 689°C do 2 948°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na: Pirassununga latem stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,6 kWh, z 6,3 kWh do 5,7 kWh.