Pogoda zimą na: Ricardo de Tomasi Urugwaj

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 17°C, rzadko spadając poniżej 11°C lub przekraczając 26°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 16°C w dniu 8 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 7°C, rzadko spadając poniżej -0°C lub przekraczając 15°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 6°C w dniu 12 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 14 stycznia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Ricardo de Tomasi wynoszą zwykle od 19°C do 31°C, natomiast w dniu 12 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 6°C do 16°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Whyalla, Australia (odległość: 12 479 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Ricardo de Tomasi (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Ricardo de Tomasi z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą na: Ricardo de Tomasi zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 51% do 41%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 52% w dniu 9 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 31 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 59% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 9 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 52%, natomiast w dniu 6 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 72%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Na: Ricardo de Tomasi w okresie zimowym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 20%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 37% w dniu 9 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 18% w dniu 9 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym na: Ricardo de Tomasi zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 61 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 132 milimetry lub spadając poniżej 8 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 53 milimetry w dniu 26 lipca.

Zimą na: Ricardo de Tomasi, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 19 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 52 sekundy i wzrost o 6 minut i 5 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 57 minut, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 24 minuty światła dziennego.

Zimą na: Ricardo de Tomasi słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:56 w dniu 29 czerwca, a najwcześniej 46 minut wcześniej o godz. 07:10 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:51 w dniu 10 czerwca a najpóźniej 43 minuty później o godz. 18:34 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. na Ricardo de Tomasi nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:39 i zachodzi 14 godzin i 21 minut później, o godzinie 20:01, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:55 a zachód 9 godzin i 57 minut później, o godzinie 17:52.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą na: Ricardo de Tomasi danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 2% o więcej niż 2% przez cały okres.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 1% w dniu 31 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 8 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 49% przypadków, natomiast w dniu 17 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 1% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą na: Ricardo de Tomasi wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 14,1 kilometra na godzinę do 15,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 12 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 5 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,2 kilometra na godzinę.

Zimą wiatr na: Ricardo de Tomasi wieje głównie z kierunku północnego od 1 czerwca do 21 sierpnia i wschodniego od 21 sierpnia do 31 sierpnia.

Ricardo de Tomasi znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej na: Ricardo de Tomasi zimą maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 2°C, z 16°C do 14°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 13°C w dniu 25 lipca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny na Ricardo de Tomasi trwa zazwyczaj 10 miesięcy (309 dni), od około 4 sierpnia do około 9 czerwca i rzadko rozpoczyna się po 3 września lub dobiega końca przed 17 maja.

Najniższe prawdopodobieństwo, że na: Ricardo de Tomasi zimą dany dzień przypadnie w trakcie sezonu wegetacyjnego wynosi 20% w dniu 7 lipca.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Ricardo de Tomasi zimą bardzo szybko maleje, spadając o 2 679°C, z 2 874°C do 195°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na: Ricardo de Tomasi zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,6 kWh, z 2,7 kWh do 4,3 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 2,6 kWh w dniu 19 czerwca.