Pogoda zimą na: Troickoe Rosja

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z -11°C do -9°C, rzadko spadając poniżej -24°C lub przekraczając -3°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -18°C w dniu 10 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -22°C, rzadko spadając poniżej -33°C lub przekraczając -11°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -26°C w dniu 16 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 13 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Troickoe wynoszą zwykle od 17°C do 25°C, natomiast w dniu 16 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -26°C do -18°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

The Pas, Kanada (odległość: 7 331 kilometrów) i Red Lake, Kanada (7 874 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Troickoe (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Troickoe z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą na: Troickoe zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 63% do 69%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 73% w dniu 1 lutego.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 37% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 1 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 73%, natomiast w dniu 6 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 55%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Na: Troickoe w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 9% na początku tej pory roku do 5% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 41% w dniu 6 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 25 stycznia.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni zimą na: Troickoe maleje z poziomu 123 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 304 milimetry lub spada poniżej 11 milimetrów, do poziomu 78 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 237 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 47 milimetrów w dniu 23 stycznia.

Zimą na: Troickoe, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 2 godziny i 27 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 39 sekund i wzrost o 11 minut i 33 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 8 godzin i 9 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 10 godzin i 56 minut światła dziennego.

Zimą na: Troickoe słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:49 w dniu 31 grudnia, a najwcześniej 1 godzina i 11 minut wcześniej o godz. 07:38 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:54 w dniu 12 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 40 minut później o godz. 18:34 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. na Troickoe nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:47 i zachodzi 16 godzin i 17 minut później, o godzinie 21:03, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:47 a zachód 8 godzin i 9 minut później, o godzinie 16:56.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą na: Troickoe danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 30 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 40% przypadków, natomiast w dniu 4 października, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą na: Troickoe zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 10,4 kilometra na godzinę o więcej niż 0,5 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 19 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 12 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,3 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,8 kilometra na godzinę w dniu 2 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, na: Troickoe zimą wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 67% w dniu 18 grudnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny na Troickoe trwa zazwyczaj 5,3 miesiąca (159 dni), od około 28 kwietnia do około 4 października, a jego początek rzadko przypada przed 13 kwietnia lub po 13 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 19 września lub po 20 października.

Zima na: Troickoe przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Troickoe zimą bardzo szybko maleje, spadając o 1 136°C, z 1 136°C do 0°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na: Troickoe zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,6 kWh, z 1,1 kWh do 2,7 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 1,0 kWh w dniu 19 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Troickoe to: szerokość geograficzna 49,450°, długość geograficzna 136,567° i wysokość 18 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Troickoe charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 58 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 25 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (315 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 050 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Troickoe obejmuje woda (72%) i drzewa (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (35%) i użytki zielone (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (52%) i użytki zielone (15%).