Pogoda zimą w: Santa Lucía Nikaragua

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 28°C do 30°C, rzadko spadając poniżej 25°C lub przekraczając 32°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 27°C w dniu 28 grudnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 17°C, rzadko spadając poniżej 15°C lub przekraczając 19°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 17°C w dniu 22 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 20 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Santa Lucía wynoszą zwykle od 19°C do 32°C, natomiast w dniu 19 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 17°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tabora, Tanzania (odległość: 13 237 kilometrów) i Midsalip, Filipiny (16 100 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Santa Lucía (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Santa Lucía z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Santa Lucía zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 47% do 32%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 24% w dniu 14 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 14 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 76% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 5 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 88%, natomiast w dniu 14 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 76%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Santa Lucía w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady maleje z 6% na początku tej pory roku do 1% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 44% w dniu 17 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 23 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Santa Lucía stopniowo maleje, z poziomu 14 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 44 milimetry do poziomu 3 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 12 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 1 milimetrów w dniu 15 stycznia.

Zimą w: Santa Lucía, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 27 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 18 sekund i wzrost o 2 minuty i 6 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 23 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 53 minuty światła dziennego.

Zimą w: Santa Lucía słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:48 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 20 minut później o godz. 06:09 w dniu 24 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:15 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 37 minut później o godz. 17:51 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Santa Lucía nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:18 i zachodzi 12 godzin i 52 minuty później, o godzinie 18:10, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:59 a zachód 11 godzin i 23 minuty później, o godzinie 17:23.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Santa Lucía danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 61% do 22% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 22% w dniu 9 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 19 września, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 96% przypadków, natomiast w dniu 8 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 22% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Santa Lucía wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 17,8 kilometra na godzinę do 20,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 6 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 21,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 1 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,2 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 21,3 kilometra na godzinę w dniu 6 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Santa Lucía zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 89% w dniu 28 lutego.

Santa Lucía znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Santa Lucía zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 28°C do 27°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 27°C w dniu 13 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Santa Lucía temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Santa Lucía zimą bardzo szybko maleje, spadając o 3 662°C, z 4 360°C do 698°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Santa Lucía zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,6 kWh, z 5,4 kWh do 7,0 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Santa Lucía to: szerokość geograficzna 12,533°, długość geograficzna -85,711° i wysokość 553 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Santa Lucía charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 701 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 716 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 046 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 715 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Santa Lucía obejmuje drzewa (42%), pola uprawne (27%), użytki zielone (18%) i krzewy (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (39%) i pola uprawne (31%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (31%) i pola uprawne (25%).