Pogoda zimą na: Mene Grande Wenezuela

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 33°C, rzadko spadając poniżej 30°C lub przekraczając 36°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 26°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 30 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 1 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Mene Grande wynoszą zwykle od 25°C do 34°C, natomiast w dniu 29 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 24°C do 33°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Klang, Malezja (odległość: 18 376 kilometrów); Situbondo, Indonezja (19 445 kilometry) i Limaong, Filipiny (17 622 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mene Grande (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mene Grande z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą na: Mene Grande zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 79% do 67%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 60% w dniu 23 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 23 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 40% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 88%, natomiast w dniu 23 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 40%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Na: Mene Grande w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 28% na początku tej pory roku do 12% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 56% w dniu 22 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 16 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą na: Mene Grande szybko maleje, z poziomu 52 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 104 milimetry lub spada poniżej 10 milimetrów, do poziomu 27 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 57 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 15 milimetrów w dniu 19 stycznia.

Zimą na: Mene Grande, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 21 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 14 sekund i wzrost o 1 minuta i 37 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 33 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 56 minut światła dziennego.

Zimą na: Mene Grande słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:45 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 21 minut później o godz. 07:06 w dniu 27 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:20 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 34 minuty później o godz. 18:54 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. na Mene Grande nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:24 i zachodzi 12 godzin i 42 minuty później, o godzinie 19:06, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:55 a zachód 11 godzin i 33 minuty później, o godzinie 18:28.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą na: Mene Grande danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 99% do 95% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 93% w dniu 6 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 2 października, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 5 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 93% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą na: Mene Grande zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 5,9 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 28 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 29 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,9 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,3 kilometra na godzinę w dniu 28 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, na: Mene Grande zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 63% w dniu 28 lutego.

Mene Grande znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej na: Mene Grande zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 29°C do 28°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Na Mene Grande temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Mene Grande zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 906°C, z 5 916°C do 1 010°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na: Mene Grande zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,4 kWh, z 4,9 kWh do 6,3 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mene Grande to: szerokość geograficzna 9,817°, długość geograficzna -70,933° i wysokość 21 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mene Grande charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 102 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 28 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (986 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (3 721 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mene Grande obejmuje użytki zielone (42%), drzewa (34%) i krzewy (19%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (39%) i użytki zielone (25%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (37%) i drzewa (30%).