Pogoda wiosną w: Waiouru Nowa Zelandia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 6°C, z 9°C do 15°C, rzadko spadając poniżej 6°C lub przekraczając 19°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 5°C, z 2°C do 7°C, rzadko spadając poniżej -2°C lub przekraczając 11°C.

W celach poglądowych, w dniu 12 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Waiouru wynoszą zwykle od 10°C do 19°C, natomiast w dniu 14 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 1°C do 7°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Glasgow, Wielka Brytania (odległość: 18 213 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Waiouru (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Waiouru z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Waiouru zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 65% do 58%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 14 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 44% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 7 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 74%, natomiast w dniu 21 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 58%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Waiouru w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 35% na początku tej pory roku do 31% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 40% w dniu 20 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 21% w dniu 11 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie wiosennym w: Waiouru zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 67 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 126 milimetrów lub spadając poniżej 25 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 75 milimetrów w dniu 1 października. Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 58 milimetrów w dniu 8 listopada.

Wiosną w: Waiouru, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 3 godziny i 29 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 19 sekund i wzrost o 16 minut i 14 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 14 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 14 godzin i 43 minuty światła dziennego.

Wiosną w: Waiouru słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:55 w dniu 29 września, a najwcześniej 1 godzina i 11 minut wcześniej o godz. 05:44 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:54 w dniu 1 września a najpóźniej 2 godziny i 33 minuty później o godz. 20:27 w dniu 30 listopada.

Stosowanie czasu letniego (DST) kończy się o godz. 03:00 w dniu 29 września 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę wcześniej.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:46 i zachodzi 14 godzin i 58 minut później, o godzinie 20:44, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:37 a zachód 9 godzin i 23 minuty później, o godzinie 17:00.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Waiouru danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 31 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 28 marca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Waiouru stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 17,8 kilometra na godzinę do 18,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 6 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 21 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,6 kilometra na godzinę.

Wiosną najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,3 kilometra na godzinę w dniu 7 października.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Waiouru wiosną wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 50% w dniu 5 października.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Waiouru trwa zazwyczaj 5,1 miesiąca (154 dni), od około 11 listopada do około 13 kwietnia, a jego początek rzadko przypada przed 14 października lub po 10 grudnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 6 marca lub po 18 maja.

Wiosna w: Waiouru przypada z dużym prawdopodobieństwem całkowicie poza okresem sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko wzrasta z 0% do 82% w miarę upływu tej pory roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Waiouru wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc o 68°C, z 1°C do 70°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Waiouru wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 3,6 kWh, z 3,1 kWh do 6,7 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Waiouru to: szerokość geograficzna -39,478°, długość geograficzna 175,668° i wysokość 819 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Waiouru charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 254 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 820 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (857 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 760 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Waiouru obejmuje użytki zielone (45%), pola uprawne (36%) i drzewa (18%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (48%) i użytki zielone (38%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (59%) i użytki zielone (21%).