Pogoda wiosną w: Paihia Nowa Zelandia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 5°C, z 16°C do 21°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 22°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 4°C, z 12°C do 15°C, rzadko spadając poniżej 10°C lub przekraczając 18°C.

W celach poglądowych, w dniu 8 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Paihia wynoszą zwykle od 18°C do 24°C, natomiast w dniu 17 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 11°C do 15°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Biscoitos, Portugalia (odległość: 18 106 kilometrów) i Nossa Senhora do Monte, Portugalia (18 982 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Paihia (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Paihia z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Paihia zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 36% do 41%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 2 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 64% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 42%, natomiast w dniu 17 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 72%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Paihia w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko maleje z 33% na początku tej pory roku do 26% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 40% w dniu 1 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 22% w dniu 29 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Paihia maleje, z poziomu 85 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 129 milimetrów lub spada poniżej 39 milimetrów, do poziomu 61 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 111 milimetrów lub spada poniżej 20 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 54 milimetry w dniu 25 października.

Wiosną w: Paihia, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 2 godziny i 59 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 59 sekund i wzrost o 13 minut i 54 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 21 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 14 godzin i 20 minut światła dziennego.

Wiosną w: Paihia słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:03 w dniu 29 września, a najwcześniej 1 godzina i 1 minuta wcześniej o godz. 06:02 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:04 w dniu 1 września a najpóźniej 2 godziny i 18 minut później o godz. 20:22 w dniu 30 listopada.

Stosowanie czasu letniego (DST) kończy się o godz. 03:00 w dniu 29 września 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę wcześniej.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:05 i zachodzi 14 godzin i 33 minuty później, o godzinie 20:37, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:31 a zachód 9 godzin i 47 minut później, o godzinie 17:18.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Paihia danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 1% o więcej niż 1% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 9 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 16% przypadków, natomiast w dniu 9 czerwca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Paihia maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 24,4 kilometra na godzinę do 22,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 30 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 26,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 9 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 21,0 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Paihia wiosną wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 47% w dniu 30 września.

Paihia znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Paihia wiosną wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 15°C do 18°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Paihia temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Paihia wiosną szybko wzrasta, rosnąc o 473°C, z 192°C do 665°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Paihia wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 3,4 kWh, z 3,9 kWh do 7,3 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Paihia to: szerokość geograficzna -35,281°, długość geograficzna 174,091° i wysokość 9 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Paihia charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 142 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 18 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (432 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (813 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Paihia obejmuje woda (47%) i drzewa (36%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (40%) i woda (39%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (64%) i drzewa (25%).