Pogoda latem w: Hobart Australia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 20°C, rzadko spadając poniżej 15°C lub przekraczając 28°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 21°C w dniu 3 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 12°C, rzadko spadając poniżej 7°C lub przekraczając 17°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 13°C w dniu 7 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 25 stycznia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Hobart wynoszą zwykle od 13°C do 21°C, natomiast w dniu 10 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 5°C do 12°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Myrtle Point, Stany Zjednoczone (odległość: 13 002 kilometry); Tomé, Chile (10 292 kilometrów) i Santa Comba, Hiszpania (18 100 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Hobart (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Hobart z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Hobart zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 45% do 38%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 38% w dniu 26 lutego.

Najbardziej pogodny dzień lata to 26 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 62% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 28 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 53%, natomiast w dniu 26 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 62%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Hobart w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 24% na początku tej pory roku do 21% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 37% w dniu 21 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 19% w dniu 23 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Hobart stopniowo maleje, z poziomu 47 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 85 milimetrów lub spada poniżej 17 milimetrów, do poziomu 38 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 71 milimetrów lub spada poniżej 14 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 50 milimetrów w dniu 19 grudnia. Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 38 milimetrów w dniu 28 lutego.

Latem w: Hobart, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 57 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 19 sekund i spadek o 9 minut i 13 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 13 godzin i 9 minut, a najdłuższy dzień to 22 grudnia, obejmujący 15 godzin i 21 minut światła dziennego.

Latem w: Hobart słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:25 w dniu 10 grudnia, a najpóźniej 1 godzina i 23 minuty później o godz. 06:48 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:52 w dniu 2 stycznia a najwcześniej 55 minut wcześniej, o godz. 19:57 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Hobart obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:28 i zachodzi 15 godzin i 21 minut później, o godzinie 20:49, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:41 a zachód 9 godzin i 1 minuta później, o godzinie 16:42.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Hobart danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 31 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 31 marca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Hobart stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 17,6 kilometra na godzinę do 16,3 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 3 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 21 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,1 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,2 kilometra na godzinę w dniu 2 stycznia. Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,2 kilometra na godzinę w dniu 25 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Hobart latem wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 49% w dniu 24 grudnia.

Hobart znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Hobart latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 3°C, z 14°C do 17°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 17°C w dniu 27 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Jakkolwiek nie dzieje się tak co roku, w niektóre zimy temperatury w Hobart spadają poniżej zera. Najmniejsze prawdopodobieństwo, że dzień wypada w trakcie sezonu wegetacyjnego istnieje 4 lipca i wynosi 72%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Hobart latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 537°C, z 294°C do 831°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Hobart latem maleje, spadając o tej porze roku o 1,4 kWh, z 7,0 kWh do 5,7 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,5 kWh w dniu 4 stycznia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Hobart to: szerokość geograficzna -42,879°, długość geograficzna 147,329° i wysokość 19 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Hobart charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 378 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 49 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 271 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 445 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Hobart obejmuje woda (38%), powierzchnie sztuczne (38%) i drzewa (20%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (48%) i woda (20%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (48%) i woda (32%).