Pogoda zimą w: Kettering Australia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 12°C, rzadko spadając poniżej 9°C lub przekraczając 16°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 11°C w dniu 6 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 6°C, rzadko spadając poniżej 2°C lub przekraczając 10°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 5°C w dniu 10 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 25 stycznia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kettering wynoszą zwykle od 12°C do 20°C, natomiast w dniu 10 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 5°C do 11°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Harbor, Stany Zjednoczone (odległość: 12 950 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kettering (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kettering z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Kettering zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 53% do 45%.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 30 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 55% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 28 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 53%, natomiast w dniu 26 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 61%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kettering w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 30% na początku tej pory roku do 38% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 41% w dniu 21 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 21% w dniu 16 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Kettering wzrasta, z poziomu 50 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 88 milimetrów lub spada poniżej 17 milimetrów, do poziomu 64 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 109 milimetrów lub spada poniżej 24 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 68 milimetrów w dniu 12 sierpnia.

Zimą w: Kettering, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 53 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 15 sekund i wzrost o 8 minut i 42 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 8 godzin i 59 minut, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 5 minut światła dziennego.

Zimą w: Kettering słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:43 w dniu 28 czerwca, a najwcześniej 1 godzina i 5 minut wcześniej o godz. 06:39 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:41 w dniu 14 czerwca a najpóźniej 1 godzina i 2 minuty później o godz. 17:44 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w: Kettering obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:27 i zachodzi 15 godzin i 23 minuty później, o godzinie 20:50, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:43 a zachód 8 godzin i 59 minut później, o godzinie 16:42.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Kettering danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 24 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 kwietnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Kettering wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 19,4 kilometra na godzinę do 21,3 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 3 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 22,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 25 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,5 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,3 kilometra na godzinę w dniu 14 czerwca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Kettering zimą wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 53% w dniu 29 sierpnia.

Kettering znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Kettering zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 13°C do 12°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 12°C w dniu 24 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kettering temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kettering zimą bardzo szybko maleje, spadając o 973°C, z 1 012°C do 38°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kettering zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,5 kWh, z 1,5 kWh do 3,1 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 1,4 kWh w dniu 20 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kettering to: szerokość geograficzna -43,126°, długość geograficzna 147,246° i wysokość 17 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kettering charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 389 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 68 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (827 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 439 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kettering obejmuje drzewa (49%), woda (31%) i powierzchnie sztuczne (17%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (57%) i woda (32%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (44%) i woda (42%).