Pogoda jesienią w: Ōyama Japonia

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 13°C, z 28°C do 16°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 31°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 14°C, z 24°C do 9°C, rzadko spadając poniżej 6°C lub przekraczając 26°C.

W celach poglądowych, w dniu 13 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Ōyama wynoszą zwykle od 24°C do 29°C, natomiast w dniu 28 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 4°C do 11°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Buxton, Stany Zjednoczone (odległość: 11 504 kilometry); Termoli, Włochy (9 732 kilometry) i Bābolsar, Iran (7 460 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Ōyama (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Ōyama z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Ōyama zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 52% do 30%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 30 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 70% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 26 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 75%, natomiast w dniu 26 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 77%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Ōyama w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 40% na początku tej pory roku do 23% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 50% w dniu 23 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 15% w dniu 29 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Ōyama bardzo szybko maleje, z poziomu 187 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 349 milimetrów lub spada poniżej 67 milimetrów, do poziomu 84 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 156 milimetrów lub spada poniżej 21 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 215 milimetrów w dniu 22 września.

Jesienią w: Ōyama, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 52 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 54 sekundy i spadek o 13 minut i 21 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 2 minuty, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 53 minuty światła dziennego.

Jesienią w: Ōyama słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:20 w dniu 1 września, a najpóźniej 1 godzina i 15 minut później o godz. 06:34 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:13 w dniu 1 września a najwcześniej 1 godzina i 37 minut wcześniej, o godz. 16:36 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Ōyama nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:34 i zachodzi 14 godzin i 29 minut później, o godzinie 19:03, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:50 a zachód 9 godzin i 50 minut później, o godzinie 16:40.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Ōyama danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 93% do 0% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 10 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 99% przypadków, natomiast w dniu 7 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Ōyama bardzo szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 16,7 kilometra na godzinę do 23,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 17 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 27,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 14 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,2 kilometra na godzinę.

Jesienią wiatr w: Ōyama wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 września do 30 października i zachodniego od 30 października do 30 listopada.

Ōyama znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Ōyama jesienią bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 7°C, z 26°C do 20°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Jakkolwiek nie dzieje się tak co roku, w niektóre zimy temperatury w Ōyama spadają poniżej zera. Najmniejsze prawdopodobieństwo, że dzień wypada w trakcie sezonu wegetacyjnego istnieje 16 stycznia i wynosi 53%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Ōyama jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 863°C, z 1 893°C do 2 756°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Ōyama jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,5 kWh, z 5,3 kWh do 2,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Ōyama to: szerokość geograficzna 34,604°, długość geograficzna 138,217° i wysokość 50 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Ōyama charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 53 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 8 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (170 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (2 345 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Ōyama obejmuje woda (82%) i pola uprawne (15%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (85%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (74%) i drzewa (21%).