Pogoda zimą w: Manokwari Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 32°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 17 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 25°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 10 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 13 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Manokwari wynoszą zwykle od 24°C do 31°C, natomiast w dniu 7 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 24°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tubualá, Panama (odległość: 16 247 kilometrów) i Belém, Brazylia (19 652 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Manokwari (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Manokwari z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Manokwari zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 81% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 78% w dniu 15 sierpnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 15 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 22% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 8 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 93%, natomiast w dniu 15 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 22%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Manokwari w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady maleje z 43% na początku tej pory roku do 38% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 52% w dniu 5 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 34% w dniu 4 października.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Manokwari szybko maleje, z poziomu 142 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 250 milimetrów lub spada poniżej 60 milimetrów, do poziomu 116 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 208 milimetrów lub spada poniżej 35 milimetrów.

Zimą w: Manokwari, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień zimy to 16 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 4 minuty, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 12 godzin i 6 minut światła dziennego.

Zimą w: Manokwari słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:59 w dniu 1 czerwca, a najpóźniej 9 minut później o godz. 06:08 w dniu 26 lipca.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:03 w dniu 1 czerwca a najpóźniej 9 minut później o godz. 18:12 w dniu 27 lipca.

W 2024 r. w Manokwari nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:56 i zachodzi 12 godzin i 11 minut później, o godzinie 18:07, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:03 a zachód 12 godzin i 4 minuty później, o godzinie 18:07.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Manokwari danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Manokwari zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 8,6 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 26 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 25 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,3 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,3 kilometra na godzinę w dniu 26 sierpnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Manokwari zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 57% w dniu 29 sierpnia.

Manokwari znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Manokwari zimą zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 29°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 29°C w dniu 4 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Manokwari temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Manokwari zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 633°C, z 5 660°C do 1 027°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Manokwari zimą stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,6 kWh, z 3,9 kWh do 4,5 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 3,8 kWh w dniu 20 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Manokwari to: szerokość geograficzna -0,863°, długość geograficzna 134,064° i wysokość 15 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Manokwari charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 218 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 60 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (425 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (2 956 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Manokwari obejmuje drzewa (42%), pola uprawne (24%) i woda (22%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (62%) i drzewa (28%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (70%) i drzewa (24%).