Pogoda latem w: Zeya Rosja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 31°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 25°C w dniu 11 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 12°C, rzadko spadając poniżej 5°C lub przekraczając 19°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 15°C w dniu 16 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 11 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Zeya wynoszą zwykle od 15°C do 25°C, natomiast w dniu 11 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -33°C do -23°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Norman Wells, Kanada (odległość: 5 382 kilometrów) i Yellowknife, Kanada (6 034 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Zeya (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Zeya z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Zeya zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 52% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 48% w dniu 7 sierpnia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 7 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 52% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 22 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 59%, natomiast w dniu 7 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 52%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Zeya w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 30% na początku tej pory roku do 32% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 41% w dniu 15 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 24 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Zeya wzrasta, z poziomu 60 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 100 milimetrów lub spada poniżej 26 milimetrów, do poziomu 76 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 123 milimetry lub spada poniżej 31 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 107 milimetrów w dniu 20 lipca.

Latem w: Zeya, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 59 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 58 sekund i spadek o 13 minut i 44 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 13 godzin i 45 minut, a najdłuższy dzień to 21 czerwca, obejmujący 17 godzin i 5 minut światła dziennego.

Latem w: Zeya słońce wschodzi najwcześniej o godz. 03:59 w dniu 17 czerwca, a najpóźniej 1 godzina i 38 minut później o godz. 05:38 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 21:05 w dniu 24 czerwca a najwcześniej 1 godzina i 42 minuty wcześniej, o godz. 19:23 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Zeya nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 03:59 i zachodzi 17 godzin i 5 minut później, o godzinie 21:05, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:46 a zachód 7 godzin i 25 minut później, o godzinie 16:11.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Zeya danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 6% o więcej niż 6% przez cały okres.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 13% w dniu 17 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 17 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 13% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Zeya stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 7,3 kilometra na godzinę do 6,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 18 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 18 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,9 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,9 kilometra na godzinę w dniu 19 lipca.

Latem wiatr w: Zeya wieje głównie z kierunku północnego od 1 czerwca do 2 czerwca i od 9 sierpnia do 31 sierpnia i wschodniego od 2 czerwca do 9 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Zeya trwa zazwyczaj 4,3 miesiąca (133 dni), od około 9 maja do około 20 września, a jego początek rzadko przypada przed 24 kwietnia lub po 24 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 5 września lub po 4 października.

Lato w: Zeya przypada z dużym prawdopodobieństwem całkowicie w okresie sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym osiąga wartość maksymalną wynoszącą 100% w dniu 17 lipca.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Zeya latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 771°C, z 90°C do 862°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Zeya latem szybko maleje, spadając o tej porze roku o 1,8 kWh, z 6,0 kWh do 4,2 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,2 kWh w dniu 14 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Zeya to: szerokość geograficzna 53,736°, długość geograficzna 127,257° i wysokość 226 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Zeya charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 144 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 234 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (632 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 282 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Zeya obejmuje pola uprawne (35%), drzewa (21%), woda (21%) i roślinność zielna (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (60%) i woda (15%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (72%).