Pogoda zimą w: Masiga Filipiny

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 30°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 14 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 26°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 30 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 17 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Masiga wynoszą zwykle od 26°C do 31°C, natomiast w dniu 29 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 24°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Fortaleza, Brazylia (odległość: 17 627 kilometrów) i Recife, Brazylia (17 424 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Masiga (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Masiga z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Masiga zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 72% do 53%.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 28 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 47% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 20 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 93%, natomiast w dniu 3 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 48%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Masiga w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 52% na początku tej pory roku do 21% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 58% w dniu 21 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 17% w dniu 26 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Masiga bardzo szybko maleje, z poziomu 208 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 406 milimetrów lub spada poniżej 48 milimetrów, do poziomu 50 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 133 milimetry lub spada poniżej 3 milimetry.

Zimą w: Masiga, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 28 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 19 sekund i wzrost o 2 minuty i 12 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 20 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 52 minuty światła dziennego.

Zimą w: Masiga słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:59 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 20 minut później o godz. 06:20 w dniu 24 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:23 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 38 minut później o godz. 18:01 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Masiga nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:26 i zachodzi 12 godzin i 55 minut później, o godzinie 18:21, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:10 a zachód 11 godzin i 20 minut później, o godzinie 17:31.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Masiga danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 21 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 23 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Masiga maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 23,0 kilometra na godzinę do 20,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 28 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 24,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 1 czerwca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,2 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 24,6 kilometra na godzinę w dniu 28 grudnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Masiga zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 80% w dniu 28 lutego.

Masiga znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Masiga zimą zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 27°C o więcej niż 1°C przez cały okres.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 26°C w dniu 28 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Masiga temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Masiga zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 867°C, z 5 788°C do 921°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Masiga zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 2,0 kWh, z 4,2 kWh do 6,2 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Masiga to: szerokość geograficzna 13,361°, długość geograficzna 121,828° i wysokość 11 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Masiga charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 112 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 21 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (812 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 427 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Masiga obejmuje woda (39%), drzewa (30%) i pola uprawne (20%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (61%) i drzewa (20%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (70%) i drzewa (14%).