Pogoda latem w: Gelanalalu Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 33°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 21 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 27°C, rzadko spadając poniżej 25°C lub przekraczając 28°C.

W celach poglądowych, w dniu 1 listopada, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Gelanalalu wynoszą zwykle od 27°C do 32°C, natomiast w dniu 8 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 25°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Cartagena de Indias, Kolumbia (odległość: 18 144 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Gelanalalu (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Gelanalalu z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Gelanalalu zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 84% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 86% w dniu 11 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 19% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 11 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 86%, natomiast w dniu 24 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 55%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Gelanalalu w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 32% na początku tej pory roku do 53% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 59% w dniu 17 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 29 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Gelanalalu bardzo szybko wzrasta, z poziomu 70 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 150 milimetrów lub spada poniżej 5 milimetrów, do poziomu 145 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 261 milimetrów lub spada poniżej 28 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 160 milimetrów w dniu 27 stycznia.

Latem w: Gelanalalu, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 23 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 16 sekund i spadek o 1 minuta i 50 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 19 minut, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 12 godzin i 45 minut światła dziennego.

Latem w: Gelanalalu słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:20 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 35 minut później o godz. 05:55 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:02 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 20 minut później o godz. 18:23 w dniu 25 stycznia.

W 2024 r. w Gelanalalu nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:28 i zachodzi 12 godzin i 45 minut później, o godzinie 18:13, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:09 a zachód 11 godzin i 30 minut później, o godzinie 17:39.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Gelanalalu danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 8 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 86% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Gelanalalu szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 12,4 kilometra na godzinę do 15,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 3 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 24,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 20 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,1 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,2 kilometra na godzinę w dniu 31 stycznia.

Latem wiatr w: Gelanalalu wieje głównie z kierunku południowego od 1 grudnia do 5 grudnia i zachodniego od 5 grudnia do 28 lutego.

Gelanalalu znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Gelanalalu latem zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 29°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 30°C w dniu 8 grudnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Gelanalalu temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Gelanalalu latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 620°C, z 2 708°C do 4 328°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Gelanalalu latem stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,6 kWh, z 5,6 kWh do 5,0 kWh.

Latem najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,8 kWh w dniu 3 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Gelanalalu to: szerokość geograficzna -10,603°, długość geograficzna 121,784° i wysokość 44 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Gelanalalu charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 298 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 80 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (341 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (341 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Gelanalalu obejmuje pola uprawne (42%) i woda (41%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (78%) i pola uprawne (15%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (99%).