Pogoda wiosną w: Niugan Filipiny

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 33°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 36°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 34°C w dniu 28 kwietnia.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 24°C do 26°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 28°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 27°C w dniu 6 maja.

W celach poglądowych, w dniu 24 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Niugan wynoszą zwykle od 26°C do 34°C, natomiast w dniu 20 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Barranquilla, Kolumbia (odległość: 16 697 kilometrów); Santarém, Brazylia (18 596 kilometrów) i São Luís, Brazylia (17 928 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Niugan (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Niugan z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Niugan zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 47% do 94%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 54% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 5 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 94%, natomiast w dniu 22 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 54%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Niugan w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 14% na początku tej pory roku do 50% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 72% w dniu 12 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 12% w dniu 22 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Niugan bardzo szybko wzrasta, z poziomu 33 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 100 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetr, do poziomu 180 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 340 milimetrów lub spada poniżej 63 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 29 milimetrów w dniu 19 marca.

Wiosną w: Niugan, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 5 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 43 sekundy i wzrost o 4 minuty i 59 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 51 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 56 minut światła dziennego.

Wiosną w: Niugan słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:12 w dniu 1 marca, a najwcześniej 47 minut wcześniej o godz. 05:25 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:04 w dniu 1 marca a najpóźniej 18 minut później o godz. 18:21 w dniu 31 maja.

W 2024 r. w Niugan nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:27 i zachodzi 13 godzin i 0 minut później, o godzinie 18:27, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:16 a zachód 11 godzin i 16 minut później, o godzinie 17:32.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Niugan danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 99% o więcej niż 1% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 3 maja, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 22 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 96% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Niugan szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 14,5 kilometra na godzinę do 9,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 17 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 30 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę w dniu 30 maja.

Wiosną wiatr w: Niugan wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 marca do 24 maja i zachodniego od 24 maja do 31 maja.

Niugan znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Niugan wiosną wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 3°C, z 27°C do 30°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Niugan temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Niugan wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 658°C, z 982°C do 2 640°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Niugan wiosną szybko maleje, spadając o tej porze roku o 1,8 kWh, z 6,4 kWh do 4,6 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,7 kWh w dniu 30 marca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Niugan to: szerokość geograficzna 14,664°, długość geograficzna 120,955° i wysokość 4 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Niugan charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 37 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 7 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (169 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (1 617 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Niugan obejmuje powierzchnie sztuczne (69%) i woda (20%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (48%) i powierzchnie sztuczne (42%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (31%) i pola uprawne (30%).