Pogoda wiosną w: Labuan Bajo Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 32°C, rzadko spadając poniżej 30°C lub przekraczając 34°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 33°C w dniu 27 października.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 22°C do 24°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 25°C.

W celach poglądowych, w dniu 24 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Labuan Bajo wynoszą zwykle od 24°C do 33°C, natomiast w dniu 8 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Los Palacios, Meksyk (odległość: 16 466 kilometrów); Maturín, Wenezuela (19 672 kilometry) i Senador José Porfírio, Brazylia (18 506 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Labuan Bajo (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Labuan Bajo z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Labuan Bajo zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 49% do 87%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 2 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 51% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 21 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 17 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 52%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Labuan Bajo w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 6% na początku tej pory roku do 49% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 62% w dniu 8 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 18 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Labuan Bajo bardzo szybko wzrasta, z poziomu 17 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 49 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 174 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 353 milimetry lub spada poniżej 50 milimetrów.

Wiosną w: Labuan Bajo, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 38 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 25 sekund i wzrost o 2 minuty i 57 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 57 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 35 minut światła dziennego.

Wiosną w: Labuan Bajo słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:02 w dniu 1 września, a najwcześniej 32 minuty wcześniej o godz. 05:29 w dniu 15 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:54 w dniu 13 października a najpóźniej 12 minut później o godz. 18:06 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Labuan Bajo nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:39 i zachodzi 12 godzin i 37 minut później, o godzinie 18:17, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:13 a zachód 11 godzin i 38 minut później, o godzinie 17:50.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Labuan Bajo danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 95% do 100% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 7 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 90% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Labuan Bajo stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 6,3 kilometra na godzinę do 7,3 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 29 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 21 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,8 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,8 kilometra na godzinę w dniu 21 października.

Wiosną wiatr w: Labuan Bajo wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 września do 2 października, południowego od 2 października do 14 listopada i zachodniego od 14 listopada do 30 listopada.

Labuan Bajo znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Labuan Bajo wiosną wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 27°C do 29°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Labuan Bajo temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Labuan Bajo wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 524°C, z 962°C do 2 486°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Labuan Bajo wiosną szybko maleje, spadając o tej porze roku o 1,7 kWh, z 6,7 kWh do 5,0 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,0 kWh w dniu 2 października.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Labuan Bajo to: szerokość geograficzna -8,496°, długość geograficzna 119,888° i wysokość 63 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Labuan Bajo charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 283 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 63 metry. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 159 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 364 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Labuan Bajo obejmuje drzewa (33%), pola uprawne (31%) i woda (24%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (54%) i drzewa (26%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (77%) i drzewa (13%).