Pogoda wiosną w: Kuching Malezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 34°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 32°C w dniu 18 maja.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 16 maja.

W celach poglądowych, w dniu 18 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kuching wynoszą zwykle od 24°C do 32°C, natomiast w dniu 21 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 24°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Guácimo, Kostaryka (odległość: 18 005 kilometrów); Cúcuta, Kolumbia (18 940 kilometrów) i Maturín, Wenezuela (18 589 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kuching (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kuching z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Kuching zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 83% czasu.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 30 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 19% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 28 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 90%, natomiast w dniu 28 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 24%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kuching w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady maleje z 56% na początku tej pory roku do 52% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 79% w dniu 17 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 41% w dniu 1 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Kuching bardzo szybko maleje, z poziomu 283 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 457 milimetrów lub spada poniżej 134 milimetry, do poziomu 187 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 282 milimetrów lub spada poniżej 104 milimetry.

Wiosną w: Kuching, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 5 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 12 minut światła dziennego.

Wiosną w: Kuching słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:48 w dniu 1 marca, a najwcześniej 19 minut wcześniej o godz. 06:29 w dniu 16 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:53 w dniu 1 marca a najwcześniej 13 minut wcześniej, o godz. 18:40 w dniu 10 maja.

W 2024 r. w Kuching nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:33 i zachodzi 12 godzin i 13 minut później, o godzinie 18:46, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:35 a zachód 12 godzin i 2 minuty później, o godzinie 18:37.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Kuching danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 30 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Kuching maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 5,7 kilometra na godzinę do 4,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 27 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 6 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,9 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,9 kilometra na godzinę w dniu 6 maja.

Wiosną wiatr w: Kuching wieje głównie z kierunku północnego od 1 marca do 16 maja i południowego od 16 maja do 31 maja.

Kuching znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Kuching wiosną wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 28°C do 30°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kuching temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kuching wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 508°C, z 952°C do 2 460°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kuching wiosną zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,5 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,7 kWh w dniu 10 marca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kuching to: szerokość geograficzna 1,550°, długość geograficzna 110,333° i wysokość 8 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kuching charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 48 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 9 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (905 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 748 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kuching obejmuje pola uprawne (49%) i powierzchnie sztuczne (32%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (33%) i namorzyny (29%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (43%) i drzewa (29%).