Pogoda latem w: Salatiga Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 27°C, rzadko spadając poniżej 25°C lub przekraczając 30°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 27°C w dniu 31 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 20°C, rzadko spadając poniżej 19°C lub przekraczając 21°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 20°C w dniu 30 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 2 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Salatiga wynoszą zwykle od 20°C do 30°C, natomiast w dniu 5 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 19°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Quesada, Kostaryka (odległość: 18 363 kilometry); El Tocuyo, Wenezuela (19 762 kilometrów) i Jaunde, Kamerun (11 063 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Salatiga (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Salatiga z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Salatiga zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 89% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 91% w dniu 19 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 28 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 12% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 19 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 91%, natomiast w dniu 4 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 43%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Salatiga w okresie letnim szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 64%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 68% w dniu 1 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 10% w dniu 11 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Salatiga wzrasta, z poziomu 220 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 330 milimetrów lub spada poniżej 128 milimetrów, do poziomu 237 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 373 milimetry lub spada poniżej 121 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 310 milimetrów w dniu 27 stycznia.

Latem w: Salatiga, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 16 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 11 sekund i spadek o 1 minuta i 17 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 15 minut, a najdłuższy dzień to 22 grudnia, obejmujący 12 godzin i 33 minuty światła dziennego.

Latem w: Salatiga słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:11 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 31 minut później o godz. 05:43 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:42 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 21 minut później o godz. 18:04 w dniu 29 stycznia.

W 2024 r. w Salatiga nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:19 i zachodzi 12 godzin i 33 minuty później, o godzinie 17:52, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:48 a zachód 11 godzin i 42 minuty później, o godzinie 17:30.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Salatiga danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 25 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 12 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 71% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Salatiga zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 8,3 kilometra na godzinę o więcej niż 0,9 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 24 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 1 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,3 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,3 kilometra na godzinę w dniu 26 stycznia.

Latem wiatr w: Salatiga wieje głównie z kierunku południowego od 1 grudnia do 16 grudnia i zachodniego od 16 grudnia do 28 lutego.

Salatiga znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Salatiga latem zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 29°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Salatiga temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Salatiga latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 170°C, z 2 120°C do 3 290°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Salatiga latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,5 kWh o więcej niż 0,1 kWh.

Latem najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,4 kWh w dniu 19 stycznia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Salatiga to: szerokość geograficzna -7,332°, długość geograficzna 110,493° i wysokość 571 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Salatiga charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 240 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 587 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (3 034 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 334 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Salatiga obejmuje drzewa (43%), pola uprawne (30%) i krzewy (23%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (48%) i pola uprawne (28%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (34%) i pola uprawne (33%).