Pogoda zimą w: M’Đrăk Wietnam

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 26°C do 30°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 33°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 26°C w dniu 17 grudnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 18°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 21°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 17°C w dniu 24 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 30 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: M’Đrăk wynoszą zwykle od 22°C do 34°C, natomiast w dniu 22 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 17°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Huitiupán, Meksyk (odległość: 15 958 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do M’Đrăk (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj M’Đrăk z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: M’Đrăk zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 72% do 52%.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 28 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 48% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 2 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 96%, natomiast w dniu 2 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 49%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: M’Đrăk w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 30% na początku tej pory roku do 3% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 47% w dniu 8 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 3% w dniu 19 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: M’Đrăk bardzo szybko maleje, z poziomu 128 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 342 milimetry lub spada poniżej 5 milimetrów, do poziomu 7 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 24 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 5 milimetrów w dniu 15 lutego.

Zimą w: M’Đrăk, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 27 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 18 sekund i wzrost o 2 minuty i 5 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 23 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 52 minuty światła dziennego.

Zimą w: M’Đrăk słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:51 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 20 minut później o godz. 06:11 w dniu 24 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:17 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 37 minut później o godz. 17:53 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w M’Đrăk nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:20 i zachodzi 12 godzin i 53 minuty później, o godzinie 18:12, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:01 a zachód 11 godzin i 23 minuty później, o godzinie 17:24.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: M’Đrăk danego dnia będzie parno szybko maleje, spadając z 70% do 58% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 32% w dniu 27 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 17 września, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 98% przypadków, natomiast w dniu 27 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 32% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: M’Đrăk maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 12,1 kilometra na godzinę do 9,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 12 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 23 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,2 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,4 kilometra na godzinę w dniu 12 grudnia.

Zimą wiatr w: M’Đrăk wieje głównie z kierunku północnego od 1 grudnia do 6 stycznia i wschodniego od 6 stycznia do 28 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W M’Đrăk temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: M’Đrăk zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 237°C, z 4 908°C do 671°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: M’Đrăk zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,9 kWh, z 4,6 kWh do 6,5 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,6 kWh w dniu 5 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne M’Đrăk to: szerokość geograficzna 12,746°, długość geograficzna 108,743° i wysokość 422 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od M’Đrăk charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 365 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 439 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (835 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 419 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od M’Đrăk obejmuje pola uprawne (70%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (37%) i drzewa (35%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (38%) i pola uprawne (26%).