Pogoda latem w: Kijang Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 32°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 13 czerwca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 26°C.

W celach poglądowych, w dniu 12 czerwca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kijang wynoszą zwykle od 24°C do 31°C, natomiast w dniu 22 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 24°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Portobelo, Panama (odległość: 18 781 kilometrów) i Tubará, Kolumbia (18 726 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kijang (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kijang z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Kijang zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 84% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 83% w dniu 28 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 28 czerwca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 17% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 91%, natomiast w dniu 3 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 24%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kijang w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko maleje z 50% na początku tej pory roku do 43% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 73% w dniu 14 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 25% w dniu 18 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Kijang stopniowo maleje, z poziomu 134 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 204 milimetry lub spada poniżej 74 milimetry, do poziomu 125 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 218 milimetrów lub spada poniżej 44 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 115 milimetrów w dniu 8 sierpnia.

Latem w: Kijang, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 8 minut, a najdłuższy dzień to 19 czerwca, obejmujący 12 godzin i 11 minut światła dziennego.

Latem w: Kijang słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:54 w dniu 1 czerwca, a najpóźniej 9 minut później o godz. 06:03 w dniu 27 lipca.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:04 w dniu 1 czerwca a najpóźniej 8 minut później o godz. 18:12 w dniu 25 lipca.

W 2024 r. w Kijang nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:57 i zachodzi 12 godzin i 10 minut później, o godzinie 18:08, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 05:57 a zachód 12 godzin i 4 minuty później, o godzinie 18:01.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Kijang danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 17 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Kijang wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 12,6 kilometra na godzinę do 15,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 22 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 22,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 24 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,3 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,7 kilometra na godzinę w dniu 7 sierpnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Kijang latem wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 89% w dniu 7 sierpnia.

Kijang znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Kijang latem stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 30°C do 29°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kijang temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kijang latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 530°C, z 2 516°C do 4 046°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kijang latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 3,9 kWh o więcej niż 0,3 kWh.

Latem najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 3,6 kWh w dniu 19 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kijang to: szerokość geograficzna 0,900°, długość geograficzna 104,633° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kijang charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 216 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 19 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują znaczne różnice wysokości terenu (243 metry). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (375 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kijang obejmuje woda (28%), drzewa (24%), pola uprawne (22%) i namorzyny (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (50%) i pola uprawne (16%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (89%).