Pogoda latem w: Borabue Tajlandia

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 2°C, z 33°C do 31°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 36°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 27°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 26°C w dniu 5 czerwca.

W celach poglądowych, w dniu 12 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Borabue wynoszą zwykle od 25°C do 35°C, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 17°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Cuiabá, Brazylia (odległość: 17 811 kilometrów) i Chikwawa, Malawi (8 308 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Borabue (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Borabue z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Borabue zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 91% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 92% w dniu 19 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 31 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 10% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 18 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 92%, natomiast w dniu 7 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 62%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Borabue w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 47% na początku tej pory roku do 61% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 63% w dniu 6 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 17 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Borabue bardzo szybko wzrasta, z poziomu 155 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 224 milimetry lub spada poniżej 100 milimetrów, do poziomu 223 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 329 milimetrów lub spada poniżej 134 milimetry.

Latem w: Borabue, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 35 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 23 sekundy i spadek o 2 minuty i 41 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 26 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 13 godzin i 5 minut światła dziennego.

Latem w: Borabue słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:34 w dniu 3 czerwca, a najpóźniej 20 minut później o godz. 05:54 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:43 w dniu 7 lipca a najwcześniej 23 minuty wcześniej, o godz. 18:20 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Borabue nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:36 i zachodzi 13 godzin i 5 minut później, o godzinie 18:41, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:30 a zachód 11 godzin i 11 minut później, o godzinie 17:40.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Borabue danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 1 czerwca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 4 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 15% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Borabue stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 12,0 kilometra na godzinę do 10,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 12 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 16 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,4 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,5 kilometra na godzinę w dniu 1 sierpnia.

Latem wiatr w: Borabue wieje głównie z kierunku południowego od 1 czerwca do 16 czerwca i zachodniego od 16 czerwca do 31 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Borabue temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Borabue latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 600°C, z 2 500°C do 4 100°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Borabue latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,5 kWh o więcej niż 0,3 kWh.

Latem najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,2 kWh w dniu 29 sierpnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Borabue to: szerokość geograficzna 16,042°, długość geograficzna 103,115° i wysokość 180 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Borabue charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 47 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 185 metry. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (78 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (569 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Borabue obejmuje pola uprawne (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (97%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (83%) i krzewy (11%).