Pogoda jesienią w: Marang Malezja

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 2°C, z 31°C do 29°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 32°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 25°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 21 września.

W celach poglądowych, w dniu 2 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Marang wynoszą zwykle od 25°C do 32°C, natomiast w dniu 18 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 24°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Pocora, Kostaryka (odległość: 18 166 kilometrów); Galapa, Kolumbia (18 232 kilometry) i Fortaleza, Brazylia (15 789 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Marang (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Marang z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Marang zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 93% do 86%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 30 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 14% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 93%, natomiast w dniu 28 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 32%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Marang w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 61% na początku tej pory roku do 79% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 81% w dniu 19 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 20% w dniu 19 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Marang bardzo szybko wzrasta, z poziomu 165 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 238 milimetrów lub spada poniżej 95 milimetry, do poziomu 530 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 787 milimetrów lub spada poniżej 279 milimetrów.

Jesienią w: Marang, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 22 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 15 sekund i spadek o 1 minuta i 42 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 51 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 13 minut światła dziennego.

Jesienią w: Marang słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:00 w dniu 1 września, a najwcześniej 8 minut wcześniej o godz. 06:52 w dniu 24 października.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:13 w dniu 1 września a najwcześniej 25 minut wcześniej, o godz. 18:48 w dniu 10 listopada.

W 2024 r. w Marang nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:56 i zachodzi 12 godzin i 26 minut później, o godzinie 19:21, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:10 a zachód 11 godzin i 49 minut później, o godzinie 19:00.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Marang danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 1 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 18 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Marang szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 7,3 kilometra na godzinę do 13,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 26 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 23 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,9 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,9 kilometra na godzinę w dniu 23 września.

Jesienią wiatr w: Marang wieje głównie z kierunku południowego od 1 września do 2 października i wschodniego od 2 października do 30 listopada.

Marang znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Marang jesienią zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 29°C.

Jesienią najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 29°C w dniu 10 października.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Marang temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Marang jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 508°C, z 4 180°C do 5 688°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Marang jesienią zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 3,8 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Marang to: szerokość geograficzna 5,206°, długość geograficzna 103,206° i wysokość 14 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Marang charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 75 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 10 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (364 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 557 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Marang obejmuje woda (49%) i pola uprawne (38%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (50%) i pola uprawne (25%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (60%) i drzewa (27%).