Pogoda zimą w: Uliastay Mongolia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z -12°C do -10°C, rzadko spadając poniżej -23°C lub przekraczając -3°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -17°C w dniu 10 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -25°C, rzadko spadając poniżej -34°C lub przekraczając -17°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -27°C w dniu 18 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 13 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Uliastay wynoszą zwykle od 10°C do 22°C, natomiast w dniu 17 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -27°C do -17°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Watson Lake, Kanada (odległość: 7 349 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Uliastay (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Uliastay z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Uliastay zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 40% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 37% w dniu 25 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 25 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 63% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 21 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 46%, natomiast w dniu 17 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 67%.

Zimą w: Uliastay, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 2 godziny i 18 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 33 sekundy i wzrost o 10 minut i 51 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 8 godzin i 24 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 0 minut światła dziennego.

Zimą w: Uliastay słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:21 w dniu 1 stycznia, a najwcześniej 1 godzina i 6 minut wcześniej o godz. 07:15 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:40 w dniu 11 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 35 minut później o godz. 18:15 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Uliastay nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:34 i zachodzi 16 godzin i 1 minuta później, o godzinie 20:34, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:18 a zachód 8 godzin i 24 minuty później, o godzinie 16:43.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Uliastay danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Uliastay stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 10,4 kilometra na godzinę do 11,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 28 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 16 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę w dniu 23 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Uliastay zimą wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 58% w dniu 31 grudnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Uliastay trwa zazwyczaj 3,0 miesiąca (90 dni), od około 3 czerwca do około 2 września, a jego początek rzadko przypada przed 18 maja lub po 20 czerwca, natomiast koniec rzadko przypada przed 16 sierpnia lub po 17 września.

Zima w: Uliastay przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Uliastay zimą bardzo szybko maleje, spadając o 558°C, z 558°C do 0°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Uliastay zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,9 kWh, z 1,7 kWh do 3,7 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 1,5 kWh w dniu 20 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Uliastay to: szerokość geograficzna 47,742°, długość geograficzna 96,844° i wysokość 1 755 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Uliastay charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 393 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 790 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 250 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 560 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Uliastay obejmuje goła gleba (52%) i skąpa roślinność (45%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje skąpa roślinność (72%) i goła gleba (20%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje skąpa roślinność (43%) i goła gleba (42%).