Pogoda wiosną w: Simga Indie

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 8°C, z 32°C do 40°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 45°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 42°C w dniu 19 maja.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 10°C, z 20°C do 30°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 33°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 30°C w dniu 25 maja.

W celach poglądowych, w dniu 19 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Simga wynoszą zwykle od 30°C do 42°C, natomiast w dniu 28 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 14°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Aguié, Niger (odległość: 7 831 kilometrów) i Katherine, Australia (6 827 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Simga (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Simga z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Simga zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 17% do 51%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 7 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 83% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 91%, natomiast w dniu 18 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 85%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Simga w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 9% na początku tej pory roku do 23% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 66% w dniu 21 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 6 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Simga bardzo szybko wzrasta, z poziomu 13 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 35 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 80 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 167 milimetrów lub spada poniżej 23 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 11 milimetrów w dniu 19 marca.

Wiosną w: Simga, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 38 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 5 sekund i wzrost o 7 minut i 33 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 44 minuty, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 13 godzin i 22 minuty światła dziennego.

Wiosną w: Simga słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:23 w dniu 1 marca, a najwcześniej 1 godzina i 4 minuty wcześniej o godz. 05:20 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:07 w dniu 1 marca a najpóźniej 34 minuty później o godz. 18:41 w dniu 31 maja.

W 2024 r. w Simga nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:21 i zachodzi 13 godzin i 27 minut później, o godzinie 18:48, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:36 a zachód 10 godzin i 49 minut później, o godzinie 17:25.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Simga danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 10% do 52% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 25 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 16 grudnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 3% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Simga szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 9,3 kilometra na godzinę do 13,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 24 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 2 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,2 kilometra na godzinę.

Wiosną wiatr w: Simga wieje głównie z kierunku północnego od 1 marca do 25 marca i zachodniego od 25 marca do 31 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Simga temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Simga wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 696°C, z 722°C do 2 418°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Simga wiosną zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,8 kWh o więcej niż 0,5 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,3 kWh w dniu 8 maja.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Simga to: szerokość geograficzna 21,628°, długość geograficzna 81,704° i wysokość 270 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Simga charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 48 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 264 metry. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (73 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (675 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Simga obejmuje pola uprawne (82%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (76%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (76%).