Pogoda wiosną w: Betamcherla Indie

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 38°C, rzadko spadając poniżej 32°C lub przekraczając 43°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 40°C w dniu 30 kwietnia.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 6°C, z 19°C do 25°C, rzadko spadając poniżej 17°C lub przekraczając 28°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 26°C w dniu 13 maja.

W celach poglądowych, w dniu 29 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Betamcherla wynoszą zwykle od 25°C do 40°C, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 15°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Kati, Mali (odległość: 9 247 kilometrów) i Wagini, Nigeria (7 633 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Betamcherla (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Betamcherla z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Betamcherla zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 31% do 79%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 8 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 69% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 9 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 92%, natomiast w dniu 20 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 71%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Betamcherla w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 3% na początku tej pory roku do 22% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 33% w dniu 21 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 9 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Betamcherla bardzo szybko wzrasta, z poziomu 6 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 19 milimetrów do poziomu 64 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 128 milimetrów lub spada poniżej 16 milimetrów.

Wiosną w: Betamcherla, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 8 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 45 sekund i wzrost o 5 minut i 16 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 50 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 59 minut światła dziennego.

Wiosną w: Betamcherla słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:34 w dniu 1 marca, a najwcześniej 49 minut wcześniej o godz. 05:45 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:25 w dniu 1 marca a najpóźniej 20 minut później o godz. 18:44 w dniu 31 maja.

W 2024 r. w Betamcherla nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:47 i zachodzi 13 godzin i 3 minuty później, o godzinie 18:50, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:39 a zachód 11 godzin i 13 minut później, o godzinie 17:51.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Betamcherla danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 9% do 69% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 13 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 97% przypadków, natomiast w dniu 22 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 6% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Betamcherla szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 12,7 kilometra na godzinę do 18,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 29 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 23,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 11 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,1 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,5 kilometra na godzinę w dniu 12 kwietnia.

Wiosną wiatr w: Betamcherla wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 marca do 30 kwietnia i zachodniego od 30 kwietnia do 31 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Betamcherla temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Betamcherla wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 640°C, z 820°C do 2 460°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Betamcherla wiosną maleje, spadając o tej porze roku o 1,3 kWh, z 6,8 kWh do 5,4 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,0 kWh w dniu 30 marca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Betamcherla to: szerokość geograficzna 15,451°, długość geograficzna 78,148° i wysokość 424 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Betamcherla charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 146 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 425 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (383 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (823 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Betamcherla obejmuje pola uprawne (82%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (79%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (77%).