Pogoda zimą w: Vyāra Indie

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 34°C do 36°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 39°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 32°C w dniu 8 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 17°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 21°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 15°C w dniu 9 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 28 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Vyāra wynoszą zwykle od 25°C do 41°C, natomiast w dniu 9 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 15°C do 32°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Farim, Gwinea Bissau (odległość: 9 381 kilometrów) i Moriki, Nigeria (7 134 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Vyāra (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Vyāra z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Vyāra zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 23% do 14%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 11% w dniu 17 lutego.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 17 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 89% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 7 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 83%, natomiast w dniu 17 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 89%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Vyāra w okresie zimowym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 1%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 60% w dniu 29 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 10 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Vyāra zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 2 milimetr przez cały okres i rzadko przekraczając 7 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 1 milimetrów w dniu 21 grudnia.

Zimą w: Vyāra, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 46 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 31 sekund i wzrost o 3 minuty i 38 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 51 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 43 minuty światła dziennego.

Zimą w: Vyāra słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:57 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 19 minut później o godz. 07:16 w dniu 17 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:53 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 47 minut później o godz. 18:40 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Vyāra nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:55 i zachodzi 13 godzin i 25 minut później, o godzinie 19:20, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:09 a zachód 10 godzin i 51 minut później, o godzinie 18:00.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Vyāra danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 5% do 2% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 0% w dniu 27 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 7 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 27 grudnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Vyāra zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 10,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 1 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 21,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 7 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,0 kilometra na godzinę.

Zimą wiatr w: Vyāra wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 grudnia do 10 stycznia, północnego od 10 stycznia do 3 lutego i zachodniego od 3 lutego do 28 lutego.

Vyāra znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Vyāra zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 2°C, z 26°C do 24°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 23°C w dniu 30 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Vyāra temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Vyāra zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 698°C, z 5 460°C do 762°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Vyāra zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,6 kWh, z 4,8 kWh do 6,4 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,8 kWh w dniu 16 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Vyāra to: szerokość geograficzna 21,111°, długość geograficzna 73,394° i wysokość 90 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Vyāra charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 37 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 82 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (195 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (1 588 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Vyāra obejmuje pola uprawne (69%) i użytki zielone (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (73%) i użytki zielone (11%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (68%).