Pogoda zimą w: Wānkāner Indie

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 36°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 27°C w dniu 8 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 16°C, rzadko spadając poniżej 11°C lub przekraczając 21°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 14°C w dniu 10 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 10 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Wānkāner wynoszą zwykle od 26°C do 40°C, natomiast w dniu 10 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 14°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Mayahi, Niger (odległość: 6 711 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Wānkāner (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Wānkāner z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Wānkāner zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 18% do 14%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 19% w dniu 5 grudnia. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 11% w dniu 15 lutego.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 15 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 89% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 72%, natomiast w dniu 15 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 89%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Wānkāner w okresie zimowym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 1%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 41% w dniu 29 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 16 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Wānkāner zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 1 milimetr przez cały okres i rzadko przekraczając 4 milimetry lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 1 milimetrów w dniu 22 grudnia.

Zimą w: Wānkāner, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 50 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 34 sekundy i wzrost o 3 minuty i 56 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 45 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 41 minut światła dziennego.

Zimą w: Wānkāner słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:28 w dniu 15 stycznia, a najwcześniej 20 minut wcześniej o godz. 07:08 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:00 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 49 minut później o godz. 18:49 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Wānkāner nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:02 i zachodzi 13 godzin i 31 minut później, o godzinie 19:33, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:21 a zachód 10 godzin i 45 minut później, o godzinie 18:06.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Wānkāner danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 3% o więcej niż 2% przez cały okres.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 1% w dniu 4 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 12 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 4 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 1% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Wānkāner wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 11,1 kilometra na godzinę do 13,3 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 27 maja, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 23,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 15 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,6 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Wānkāner zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 71% w dniu 13 stycznia.

Wānkāner znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Wānkāner zimą maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 2°C, z 25°C do 23°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 22°C w dniu 27 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Wānkāner temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Wānkāner zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 902°C, z 5 568°C do 666°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Wānkāner zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,5 kWh, z 4,8 kWh do 6,3 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,7 kWh w dniu 19 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Wānkāner to: szerokość geograficzna 22,612°, długość geograficzna 70,944° i wysokość 85 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Wānkāner charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 118 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 94 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (168 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (358 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Wānkāner obejmuje pola uprawne (73%) i użytki zielone (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (79%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (66%) i użytki zielone (14%).