Pogoda latem w: Tiumeń Rosja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 21°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 30°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 24°C w dniu 11 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 11°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 18°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 14°C w dniu 12 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 3 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tiumeń wynoszą zwykle od 14°C do 24°C, natomiast w dniu 14 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -19°C do -11°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Cold Lake, Kanada (odległość: 7 606 kilometrów) i Wadena, Kanada (7 853 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tiumeń (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tiumeń z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Tiumeń zachmurzenie wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 46% do 55%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 41% w dniu 11 lipca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 11 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 59% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 6 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 81%, natomiast w dniu 11 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 59%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Tiumeń w okresie letnim szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 24%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 27% w dniu 29 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 7% w dniu 18 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie letnim w: Tiumeń zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 44 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 83 milimetry lub spadając poniżej 14 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 47 milimetrów w dniu 12 lipca.

Latem w: Tiumeń, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 3 godziny i 31 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 2 minuty i 19 sekund i spadek o 16 minut i 15 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 13 godzin i 59 minut, a najdłuższy dzień to 21 czerwca, obejmujący 17 godzin i 56 minut światła dziennego.

Latem w: Tiumeń słońce wschodzi najwcześniej o godz. 03:41 w dniu 18 czerwca, a najpóźniej 1 godzina i 57 minut później o godz. 05:38 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 21:37 w dniu 23 czerwca a najwcześniej 2 godziny i 1 minuta wcześniej, o godz. 19:36 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Tiumeń nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 03:41 i zachodzi 17 godzin i 56 minut później, o godzinie 21:37, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 09:15 a zachód 6 godzin i 40 minut później, o godzinie 15:56.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Tiumeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 4% o więcej niż 4% przez cały okres.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 8% w dniu 18 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 18 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 8% przypadków, natomiast w dniu 17 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Tiumeń stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 15,9 kilometra na godzinę do 15,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 3 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 5 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,3 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,3 kilometra na godzinę w dniu 5 sierpnia.

Latem wiatr w: Tiumeń wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 czerwca do 21 czerwca i od 10 sierpnia do 31 sierpnia i północnego od 21 czerwca do 10 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Tiumeń trwa zazwyczaj 4,5 miesiąca (140 dni), od około 10 maja do około 27 września, a jego początek rzadko przypada przed 22 kwietnia lub po 30 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 10 września lub po 14 października.

Lato w: Tiumeń przypada z dużym prawdopodobieństwem całkowicie w okresie sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym osiąga wartość maksymalną wynoszącą 100% w dniu 24 lipca.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tiumeń latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 701°C, z 151°C do 852°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Tiumeń latem bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,3 kWh, z 6,1 kWh do 3,8 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,4 kWh w dniu 21 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tiumeń to: szerokość geograficzna 57,152°, długość geograficzna 65,527° i wysokość 80 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tiumeń charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 61 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 76 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (78 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (118 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tiumeń obejmuje powierzchnie sztuczne (98%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (35%) i użytki zielone (33%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (63%) i użytki zielone (24%).