Pogoda zimą w: Mubārak al Kabīr Kuwejt

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 21°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 27°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 18°C w dniu 15 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 10°C, rzadko spadając poniżej 4°C lub przekraczając 17°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 8°C w dniu 14 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 19 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Mubārak al Kabīr wynoszą zwykle od 31°C do 45°C, natomiast w dniu 14 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 8°C do 18°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Needles, Stany Zjednoczone (odległość: 12 681 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mubārak al Kabīr (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mubārak al Kabīr z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Mubārak al Kabīr zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 33% do 27%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 34% w dniu 12 grudnia. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 24% w dniu 31 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 31 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 76% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 18 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 34%, natomiast w dniu 17 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 97%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Mubārak al Kabīr w okresie zimowym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 6%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 8% w dniu 20 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 16 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Mubārak al Kabīr zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 10 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 33 milimetry lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 13 milimetrów w dniu 26 stycznia.

Zimą w: Mubārak al Kabīr, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 8 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 46 sekund i wzrost o 5 minut i 20 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 17 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 32 minuty światła dziennego.

Zimą w: Mubārak al Kabīr słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:42 w dniu 11 stycznia, a najwcześniej 29 minut wcześniej o godz. 06:14 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:49 w dniu 2 grudnia a najpóźniej 57 minut później o godz. 17:46 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Mubārak al Kabīr nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:48 i zachodzi 14 godzin i 1 minuta później, o godzinie 18:49, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:37 a zachód 10 godzin i 17 minut później, o godzinie 16:54.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Mubārak al Kabīr danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 3% do 0% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 0% w dniu 3 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 24 października, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 21% przypadków, natomiast w dniu 3 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Mubārak al Kabīr zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 15,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 26 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 21,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 3 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,1 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,1 kilometra na godzinę w dniu 15 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Mubārak al Kabīr zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 50% w dniu 9 grudnia.

Mubārak al Kabīr znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Mubārak al Kabīr zimą szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 5°C, z 21°C do 16°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 16°C w dniu 7 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Mubārak al Kabīr temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Mubārak al Kabīr zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 606°C, z 4 888°C do 282°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Mubārak al Kabīr zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,5 kWh, z 3,5 kWh do 5,0 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 3,3 kWh w dniu 24 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mubārak al Kabīr to: szerokość geograficzna 29,190°, długość geograficzna 48,087° i wysokość 37 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mubārak al Kabīr charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 97 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 34 metry. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (156 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (287 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mubārak al Kabīr obejmuje powierzchnie sztuczne (68%) i goła gleba (28%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (39%) i powierzchnie sztuczne (35%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (55%) i woda (42%).