Pogoda jesienią w: Mantasoa Madagaskar

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 5°C, z 24°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 17°C lub przekraczając 27°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 5°C, z 16°C do 11°C, rzadko spadając poniżej 8°C lub przekraczając 17°C.

W celach poglądowych, w dniu 17 grudnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Mantasoa wynoszą zwykle od 15°C do 25°C, natomiast w dniu 16 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 9°C do 18°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

São Bento do Sul, Brazylia (odległość: 9 778 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mantasoa (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mantasoa z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Mantasoa zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 74% do 15%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 31 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 85% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 83%, natomiast w dniu 13 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 87%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Mantasoa w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 83% na początku tej pory roku do 30% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 88% w dniu 15 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 20% w dniu 16 września.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Mantasoa bardzo szybko maleje, z poziomu 380 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 568 milimetrów lub spada poniżej 218 milimetrów, do poziomu 70 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 148 milimetrów lub spada poniżej 19 milimetrów.

Jesienią w: Mantasoa, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 24 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 55 sekund i spadek o 6 minut i 26 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 31 maja, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 4 minuty, a najdłuższy dzień to 1 marca, obejmujący 12 godzin i 27 minut światła dziennego.

Jesienią w: Mantasoa słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:47 w dniu 1 marca, a najpóźniej 27 minut później o godz. 06:14 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:14 w dniu 1 marca a najwcześniej 56 minut wcześniej, o godz. 17:18 w dniu 31 maja.

W 2024 r. w Mantasoa nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:08 i zachodzi 13 godzin i 17 minut później, o godzinie 18:25, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:20 a zachód 10 godzin i 59 minut później, o godzinie 17:19.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Mantasoa danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 36% do 1% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 6 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 40% przypadków, natomiast w dniu 5 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Mantasoa zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 7,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 6 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,0 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,4 kilometra na godzinę w dniu 28 kwietnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Mantasoa jesienią wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 79% w dniu 10 kwietnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Mantasoa temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Mantasoa jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 709°C, z 1 713°C do 2 422°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Mantasoa jesienią maleje, spadając o tej porze roku o 1,4 kWh, z 6,0 kWh do 4,6 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mantasoa to: szerokość geograficzna -19,017°, długość geograficzna 47,833° i wysokość 1 377 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mantasoa charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 182 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 399 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (932 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 383 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mantasoa obejmuje drzewa (49%), pola uprawne (19%), użytki zielone (14%) i krzewy (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (57%) i użytki zielone (16%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (42%) i użytki zielone (36%).