Pogoda zimą w: Tsiroanomandidy Madagaskar

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 26°C do 29°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 32°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 26°C w dniu 30 czerwca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 12°C, rzadko spadając poniżej 9°C lub przekraczając 16°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 11°C w dniu 7 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 22 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tsiroanomandidy wynoszą zwykle od 18°C do 33°C, natomiast w dniu 7 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 11°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tsiroanomandidy z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Tsiroanomandidy zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 8% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 6% w dniu 7 lipca.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 7 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 94% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 86%, natomiast w dniu 7 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 94%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Tsiroanomandidy w okresie zimowym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 3%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 86% w dniu 25 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 18 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Tsiroanomandidy zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 5 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 21 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 3 milimetry w dniu 18 czerwca.

Zimą w: Tsiroanomandidy, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 40 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 26 sekund i wzrost o 3 minuty i 4 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 0 minut, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 44 minuty światła dziennego.

Zimą w: Tsiroanomandidy słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:29 w dniu 6 lipca, a najwcześniej 25 minut wcześniej o godz. 06:04 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:25 w dniu 5 czerwca a najpóźniej 22 minuty później o godz. 17:48 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Tsiroanomandidy nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:16 i zachodzi 13 godzin i 16 minut później, o godzinie 18:31, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:27 a zachód 11 godzin i 0 minut później, o godzinie 17:27.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Tsiroanomandidy danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 3% do 0% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 0% w dniu 9 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 3 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 86% przypadków, natomiast w dniu 9 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Tsiroanomandidy wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 10,4 kilometra na godzinę do 12,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 1 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 3 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,1 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,5 kilometra na godzinę w dniu 1 sierpnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Tsiroanomandidy zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 76% w dniu 24 lipca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Tsiroanomandidy temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tsiroanomandidy zimą bardzo szybko maleje, spadając o 3 638°C, z 4 184°C do 546°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Tsiroanomandidy zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,3 kWh, z 5,0 kWh do 6,3 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,9 kWh w dniu 15 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tsiroanomandidy to: szerokość geograficzna -18,770°, długość geograficzna 46,047° i wysokość 862 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tsiroanomandidy charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 138 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 827 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (695 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 566 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tsiroanomandidy obejmuje użytki zielone (87%) i drzewa (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (66%) i drzewa (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje użytki zielone (53%) i drzewa (26%).