Pogoda wiosną w: Buurhakaba Somalia

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 6°C, z 39°C do 33°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 40°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 39°C w dniu 8 marca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 31 marca.

W celach poglądowych, w dniu 4 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Buurhakaba wynoszą zwykle od 23°C do 39°C, natomiast w dniu 21 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 33°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Orocuina, Honduras (odległość: 14 350 kilometrów); San Carlos, Wenezuela (12 444 kilometry) i São Pedro do Piauí, Brazylia (9 697 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Buurhakaba (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Buurhakaba z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Buurhakaba zachmurzenie wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 52% do 62%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 69% w dniu 29 kwietnia.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 48% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 28 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 69%, natomiast w dniu 19 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 59%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Buurhakaba w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 6% na początku tej pory roku do 9% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 52% w dniu 23 kwietnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 4 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Buurhakaba wzrasta, z poziomu 12 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 43 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 26 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 68 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetr.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 131 milimetrów w dniu 20 kwietnia.

Wiosną w: Buurhakaba, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 4 minuty, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 16 minut światła dziennego.

Wiosną w: Buurhakaba słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:14 w dniu 1 marca, a najwcześniej 21 minut wcześniej o godz. 05:52 w dniu 19 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:17 w dniu 1 marca a najwcześniej 11 minut wcześniej, o godz. 18:07 w dniu 5 maja.

W 2024 r. w Buurhakaba nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:56 i zachodzi 12 godzin i 17 minut później, o godzinie 18:13, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:03 a zachód 11 godzin i 58 minut później, o godzinie 18:00.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Buurhakaba danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 43% do 90% na przestrzeni pory roku.

Wiosną najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 97% w dniu 9 maja.

W celach poglądowych, w dniu 9 maja, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 97% przypadków, natomiast w dniu 28 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 30% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Buurhakaba maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 21,6 kilometra na godzinę do 18,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 9 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 3 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,7 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,9 kilometra na godzinę w dniu 27 kwietnia.

Wiosną wiatr w: Buurhakaba wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 marca do 12 kwietnia i południowego od 12 kwietnia do 31 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Buurhakaba temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Buurhakaba wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 540°C, z 998°C do 2 538°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Buurhakaba wiosną szybko maleje, spadając o tej porze roku o 1,5 kWh, z 7,6 kWh do 6,1 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,6 kWh w dniu 3 marca. Wiosną najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,8 kWh w dniu 12 maja.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Buurhakaba to: szerokość geograficzna 2,803°, długość geograficzna 44,078° i wysokość 277 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Buurhakaba charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 123 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 202 metry. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (144 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (586 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Buurhakaba obejmuje krzewy (44%), pola uprawne (35%) i użytki zielone (21%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (52%) i krzewy (26%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (79%) i pola uprawne (11%).