Pogoda latem w: Wahiawā Hawaje, Stany Zjednoczone

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 30°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 29°C w dniu 28 sierpnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 20°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 22°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 21°C w dniu 7 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 28 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Wahiawā wynoszą zwykle od 21°C do 29°C, natomiast w dniu 28 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 16°C do 24°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Jayuya, Portoryko (odległość: 9 428 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Wahiawā (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Wahiawā z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Wahiawā zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 28% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 26% w dniu 18 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 18 czerwca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 74% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 października, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 42%, natomiast w dniu 18 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 78%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Wahiawā w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 9% na początku tej pory roku do 12% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 26% w dniu 11 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 19 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Wahiawā wzrasta, z poziomu 12 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 32 milimetrów, do poziomu 25 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 68 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 10 milimetrów w dniu 12 czerwca.

Latem w: Wahiawā, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 49 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 32 sekundy i spadek o 3 minuty i 46 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 33 minuty, a najdłuższy dzień to 19 czerwca, obejmujący 13 godzin i 27 minut światła dziennego.

Latem w: Wahiawā słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:48 w dniu 6 czerwca, a najpóźniej 26 minut później o godz. 06:15 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:18 w dniu 3 lipca a najwcześniej 30 minut wcześniej, o godz. 18:48 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Wahiawā nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:50 i zachodzi 13 godzin i 27 minut później, o godzinie 19:17, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:05 a zachód 10 godzin i 49 minut później, o godzinie 17:55.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Wahiawā danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 35% do 67% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 26 września, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 71% przypadków, natomiast w dniu 8 marca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 14% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Wahiawā zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 25,4 kilometra na godzinę o więcej niż 1,6 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 2 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 27,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 10 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,9 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 27,0 kilometra na godzinę w dniu 2 lipca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Wahiawā latem wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 98% w dniu 23 czerwca.

Wahiawā znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Wahiawā latem stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 1°C, z 25°C do 27°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Wahiawā temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Wahiawā latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 250°C, z 1 630°C do 2 880°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Wahiawā latem stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,7 kWh, z 7,6 kWh do 7,0 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,6 kWh w dniu 9 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Wahiawā to: szerokość geograficzna 21,503°, długość geograficzna -158,025° i wysokość 290 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Wahiawā charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 161 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 294 metry. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (1 236 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 256 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Wahiawā obejmuje powierzchnie sztuczne (37%), drzewa (32%) i pola uprawne (27%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (57%) i powierzchnie sztuczne (14%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (92%).