Pogoda latem w: Al Manşūrīyah Jemen

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 37°C, rzadko spadając poniżej 34°C lub przekraczając 38°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 37°C w dniu 22 czerwca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 31°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 30°C w dniu 8 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Al Manşūrīyah wynoszą zwykle od 30°C do 37°C, natomiast w dniu 28 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Arriaga, Meksyk (odległość: 14 208 kilometrów); Puerto Santander, Kolumbia (12 493 kilometry) i Bangkok, Tajlandia (6 156 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Al Manşūrīyah (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Al Manşūrīyah z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Al Manşūrīyah zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 57% do 39%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 59% w dniu 8 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 31 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 61% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 8 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 59%, natomiast w dniu 27 listopada, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 82%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Al Manşūrīyah w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 5% na początku tej pory roku do 9% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 14% w dniu 2 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 27 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Al Manşūrīyah stopniowo wzrasta, z poziomu 9 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 27 milimetrów, do poziomu 20 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 43 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 26 milimetrów w dniu 2 sierpnia. Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 6 milimetrów w dniu 16 czerwca.

Latem w: Al Manşūrīyah, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 32 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 21 sekund i spadek o 2 minuty i 28 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 25 minut, a najdłuższy dzień to 21 czerwca, obejmujący 13 godzin i 0 minut światła dziennego.

Latem w: Al Manşūrīyah słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:36 w dniu 2 czerwca, a najpóźniej 18 minut później o godz. 05:54 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:40 w dniu 8 lipca a najwcześniej 21 minut wcześniej, o godz. 18:19 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Al Manşūrīyah nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:38 i zachodzi 13 godzin i 0 minut później, o godzinie 18:38, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:27 a zachód 11 godzin i 16 minut później, o godzinie 17:42.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Al Manşūrīyah danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 94% do 99% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 99% w dniu 16 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 12 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 99% przypadków, natomiast w dniu 30 grudnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 51% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Al Manşūrīyah stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 9,4 kilometra na godzinę do 10,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 15 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,1 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,5 kilometra na godzinę w dniu 25 lipca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Al Manşūrīyah latem wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 46% w dniu 24 sierpnia.

Al Manşūrīyah znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Al Manşūrīyah latem zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 31°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Al Manşūrīyah temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Al Manşūrīyah latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 810°C, z 2 674°C do 4 484°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Al Manşūrīyah latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,3 kWh o więcej niż 0,4 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,7 kWh w dniu 16 czerwca. Latem najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,0 kWh w dniu 6 sierpnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Al Manşūrīyah to: szerokość geograficzna 14,686°, długość geograficzna 43,299° i wysokość 122 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Al Manşūrīyah charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 48 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 118 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (297 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (2 955 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Al Manşūrīyah obejmuje goła gleba (60%) i użytki zielone (40%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (54%) i goła gleba (32%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (40%) i woda (23%).