Pogoda jesienią w: Dek’emhāre Erytrea

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 27°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 25°C w dniu 14 września.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 4°C, z 16°C do 12°C, rzadko spadając poniżej 10°C lub przekraczając 17°C.

W celach poglądowych, w dniu 3 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Dek’emhāre wynoszą zwykle od 15°C do 28°C, natomiast w dniu 22 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 11°C do 24°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Chulumani, Boliwia (odległość: 12 216 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Dek’emhāre (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Dek’emhāre z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Dek’emhāre zachmurzenie bardzo szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 79% do 21%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 18% w dniu 19 listopada.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 19 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 82% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 86%, natomiast w dniu 19 listopada, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 82%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Dek’emhāre w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 34% na początku tej pory roku do 2% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 60% w dniu 6 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 6 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Dek’emhāre bardzo szybko maleje, z poziomu 69 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 142 milimetrów lub spada poniżej 10 milimetrów, do poziomu 4 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 11 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 3 milimetry w dniu 18 listopada.

Jesienią w: Dek’emhāre, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 6 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 44 sekundy i spadek o 5 minut i 8 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 18 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 24 minuty światła dziennego.

Jesienią w: Dek’emhāre słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:11 w dniu 1 września, a najpóźniej 22 minuty później o godz. 06:33 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:35 w dniu 1 września a najwcześniej 45 minut wcześniej, o godz. 17:50 w dniu 21 listopada.

W 2024 r. w Dek’emhāre nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:54 i zachodzi 13 godzin i 1 minuta później, o godzinie 18:56, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:44 a zachód 11 godzin i 14 minut później, o godzinie 17:59.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Dek’emhāre danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 10 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Dek’emhāre stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 10,3 kilometra na godzinę do 11,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 14 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 12 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,5 kilometra na godzinę w dniu 13 września.

Jesienią wiatr w: Dek’emhāre wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 września do 10 września i wschodniego od 10 września do 30 listopada.

Dek’emhāre znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Dek’emhāre jesienią maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 3°C, z 32°C do 29°C.

Jesienią najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 32°C w dniu 25 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Dek’emhāre temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Dek’emhāre jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 822°C, z 2 546°C do 3 368°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Dek’emhāre jesienią zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,0 kWh o więcej niż 0,5 kWh.

Jesienią najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,5 kWh w dniu 12 października.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Dek’emhāre to: szerokość geograficzna 15,070°, długość geograficzna 39,048° i wysokość 2 019 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Dek’emhāre charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 455 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 2 024 metry. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (981 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (3 013 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Dek’emhāre obejmuje pola uprawne (38%), krzewy (22%), skąpa roślinność (15%) i powierzchnie sztuczne (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (36%) i pola uprawne (31%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (34%) i skąpa roślinność (27%).