Pogoda zimą w: Egvekinot Rosja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około -18°C, rzadko spadając poniżej -29°C lub przekraczając -4°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -20°C w dniu 21 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 3°C, z -20°C do -23°C, rzadko spadając poniżej -33°C lub przekraczając -11°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -25°C w dniu 21 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 19 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Egvekinot wynoszą zwykle od 7°C do 13°C, natomiast w dniu 21 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -25°C do -20°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Fermont, Kanada (odległość: 5 604 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Egvekinot (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Egvekinot z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Egvekinot zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 70% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 73% w dniu 21 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 22 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 32% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 4 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 74%, natomiast w dniu 23 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 38%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Egvekinot w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 16% na początku tej pory roku do 14% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 34% w dniu 27 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 4 kwietnia.

Zimą w: Egvekinot, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 0% przez cały czas; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 15% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Egvekinot zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 2 milimetr przez cały okres i rzadko przekraczając 12 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 0 milimetrów w dniu 22 lutego.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Egvekinot stopniowo maleje z poziomu 264 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 508 milimetrów lub spada poniżej 31 milimetrów, do poziomu 251 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 556 milimetrów lub spada poniżej 16 milimetrów.

W związku ze skrajną szerokością geograficzną Egvekinot, latem panuje tu dzień polarny (zwany również słońcem o północy). Dokładne daty rozpoczęcia i zakończenia dnia polarnego i nocy polarnej różnią się w zależności od roku i zależą od konkretnej lokalizacji i wysokości miejsca, w którym znajduje się obserwator, oraz lokalnej topografii terenu.

Zimą nie występuje ani dzień polarny ani noc polarna.

Zimą w: Egvekinot, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 6 godzin i 11 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 4 minuty i 10 sekund i wzrost o 29 minut i 11 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 2 godziny i 27 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 9 godzin i 56 minut światła dziennego.

Zimą w: Egvekinot słońce wstaje najpóźniej o godz. 10:41 w dniu 22 grudnia, a najwcześniej 3 godziny i 30 minut wcześniej o godz. 07:11 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 13:07 w dniu 18 grudnia a najpóźniej 4 godziny i 0 minut później o godz. 17:07 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Egvekinot nie obowiązuje czas letni.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Egvekinot danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 10 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Egvekinot maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 25,3 kilometra na godzinę do 23,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 19 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 27,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 7 czerwca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,1 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 27,2 kilometra na godzinę w dniu 19 grudnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Egvekinot zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 73% w dniu 8 stycznia.

Egvekinot znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Egvekinot zimą zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około -1°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi -2°C w dniu 2 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Egvekinot trwa zazwyczaj 2,5 miesiąca (78 dni), od około 12 czerwca do około 29 sierpnia, a jego początek rzadko przypada przed 25 maja lub po 1 lipca, natomiast koniec rzadko przypada przed 9 sierpnia lub po 19 września.

Zima w: Egvekinot przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Egvekinot zimą stopniowo maleje, spadając o 79°C, z 79°C do 0°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Egvekinot zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,0 kWh, z 0,0 kWh do 1,1 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 0,0 kWh w dniu 21 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Egvekinot to: szerokość geograficzna 66,322°, długość geograficzna -179,122° i wysokość 14 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Egvekinot charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 624 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 147 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 043 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 523 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Egvekinot obejmuje woda (59%) i goła gleba (38%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (49%) i woda (31%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje użytki zielone (43%) i goła gleba (29%).