Pogoda w Egvekinot w miesiącu styczeń Rosja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około -20°C, rzadko spadając poniżej -29°C lub przekraczając -7°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -20°C w dniu 21 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około -24°C, rzadko spadając poniżej -33°C lub przekraczając -14°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -25°C w dniu 21 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 19 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Egvekinot wynoszą zwykle od 7°C do 13°C, natomiast w dniu 21 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -25°C do -20°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Fermont, Kanada (odległość: 5 604 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Egvekinot (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Egvekinot z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Egvekinot zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 70% czasu przez cały miesiąc. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 68% w dniu 22 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 22 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 32% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 4 lipca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 74%, natomiast w dniu 23 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 38%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Egvekinot w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 15% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 34% w dniu 27 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 4 kwietnia.

W ciągu miesiąca styczeń w Egvekinot szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 0% przez cały czas; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 14% przez cały czas.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń w: Egvekinot zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 251 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 657 milimetrów lub spadając poniżej 16 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 240 milimetrów w dniu 16 stycznia.

W związku ze skrajną szerokością geograficzną Egvekinot, latem panuje tu dzień polarny (zwany również słońcem o północy). Dokładne daty rozpoczęcia i zakończenia dnia polarnego i nocy polarnej różnią się w zależności od roku i zależą od konkretnej lokalizacji i wysokości miejsca, w którym znajduje się obserwator, oraz lokalnej topografii terenu.

W miesiącu styczeń nie występuje ani dzień polarny ani noc polarna.

W ciągu miesiąca styczeń w Egvekinot, długość dnia bardo szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 3 godziny i 26 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 6 minut i 53 sekundy i wzrost o 48 minut i 10 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 2 godziny i 56 minut, a najdłuższy dzień to 31 stycznia, obejmujący 6 godzin i 22 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Egvekinot słońce wstaje najpóźniej o godz. 10:32 w dniu 1 stycznia, a najwcześniej 1 godzina i 33 minuty wcześniej o godz. 08:59 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 13:27 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 1 godzina i 53 minuty później o godz. 15:21 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Egvekinot nie obowiązuje czas letni.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Egvekinot w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 10 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Egvekinot stopniowo maleje, spadając z 26,2 kilometra na godzinę do 25,1 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 19 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 27,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 7 czerwca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,1 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Egvekinot w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 73% w dniu 8 stycznia.

Egvekinot znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Egvekinot w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około -2°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Egvekinot trwa zazwyczaj 2,5 miesiąca (78 dni), od około 12 czerwca do około 29 sierpnia, a jego początek rzadko przypada przed 25 maja lub po 1 lipca, natomiast koniec rzadko przypada przed 9 sierpnia lub po 19 września.

Miesiąc styczeń w Egvekinot przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Egvekinot w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 0°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Egvekinot w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 0,1 kWh o więcej niż 0,1 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Egvekinot to: szerokość geograficzna 66,322°, długość geograficzna -179,122° i wysokość 14 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Egvekinot charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 624 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 147 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 043 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 523 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Egvekinot obejmuje woda (59%) i goła gleba (38%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (49%) i woda (31%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje użytki zielone (43%) i goła gleba (29%).