Pogoda w Nag Hammadi w miesiącu lipiec Egipt

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 40°C, rzadko spadając poniżej 37°C lub przekraczając 43°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 40°C w dniu 24 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 28°C.

W celach poglądowych, w dniu 27 czerwca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Nag Hammadi wynoszą zwykle od 25°C do 40°C, natomiast w dniu 18 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 7°C do 22°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc lipiec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Hermosillo, Meksyk (odległość: 12 749 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Nag Hammadi (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Nag Hammadi z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu lipiec w Nag Hammadi zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 5% do 11%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 11% w dniu 26 lipca.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 1 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 95% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 17 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 26%, natomiast w dniu 21 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 97%.

W ciągu miesiąca lipiec w Nag Hammadi, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca miesiąca, długość dnia maleje o 23 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 46 sekund i spadek o 5 minut i 23 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 31 lipca, kiedy światło dzienne trwa 13 godzin i 21 minut, a najdłuższy dzień to 1 lipca, obejmujący 13 godzin i 44 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Nag Hammadi słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:02 w dniu 1 lipca, a najpóźniej 14 minut później o godz. 06:16 w dniu 31 lipca.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:47 w dniu 2 lipca a najwcześniej 9 minut wcześniej, o godz. 19:37 w dniu 31 lipca.

W 2024 r. w Nag Hammadi obowiązuje czas letni, natomiast stosowanie czasu letniego nie rozpoczyna się ani nie kończy w miesiącu lipiec, więc przez cały ten miesiąc obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:59 i zachodzi 13 godzin i 46 minut później, o godzinie 19:45, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:34 a zachód 10 godzin i 31 minut później, o godzinie 17:04.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za lipiec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Nag Hammadi w miesiącu lipiec danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 23 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 1% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu lipiec w Nag Hammadi zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 16,6 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 11 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 26 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,0 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Nag Hammadi w ciągu miesiąca lipiec wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 76% w dniu 1 lipca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Nag Hammadi temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Nag Hammadi w miesiącu lipiec bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 572°C, z 2 196°C do 2 768°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Nag Hammadi w miesiącu lipiec zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 8,3 kWh o więcej niż 0,2 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Nag Hammadi to: szerokość geograficzna 26,049°, długość geograficzna 32,241° i wysokość 78 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Nag Hammadi jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 22 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 70 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (359 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (643 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Nag Hammadi obejmuje pola uprawne (76%) i woda (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (47%) i goła gleba (44%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (78%) i pola uprawne (13%).