Pogoda w Zielenogradsk w miesiącu luty Rosja

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 1°C do 3°C, rzadko spadając poniżej -6°C lub przekraczając 8°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 1°C w dniu 1 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 1°C, z -3°C do -2°C, rzadko spadając poniżej -13°C lub przekraczając 3°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -4°C w dniu 2 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Zielenogradsk wynoszą zwykle od 14°C do 22°C, natomiast w dniu 2 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -4°C do 1°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Kitimat, Kanada (odległość: 7 577 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Zielenogradsk (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Zielenogradsk z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Zielenogradsk zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 69% do 64%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 29 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 36% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 31 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 71%, natomiast w dniu 16 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 59%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Zielenogradsk w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko maleje z 28% na początku miesiąca do 21% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 33% w dniu 28 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 18% w dniu 23 kwietnia.

W ciągu miesiąca luty w Zielenogradsk szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu maleje z 19% do 14%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 3% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 5% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Zielenogradsk zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 24 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 52 milimetry lub spadając poniżej 3 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 22 milimetry w dniu 24 lutego.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w: Zielenogradsk maleje z poziomu 88 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 198 milimetrów, do poziomu 56 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 129 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w Zielenogradsk, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 1 godzina i 59 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 4 minuty i 14 sekund i wzrost o 29 minut i 41 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 8 godzin i 44 minuty, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 10 godzin i 43 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Zielenogradsk słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:29 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 1 godzina i 0 minut wcześniej o godz. 07:29 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:14 w dniu 1 lutego a najpóźniej 58 minut później o godz. 18:12 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Zielenogradsk nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 03:58 i zachodzi 17 godzin i 22 minuty później, o godzinie 21:20, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 09:01 a zachód 7 godzin i 11 minut później, o godzinie 16:11.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Zielenogradsk w miesiącu luty danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 5% przypadków, natomiast w dniu 9 października, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Zielenogradsk maleje, spadając z 25,5 kilometra na godzinę do 22,9 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 24 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 26,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 28 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,2 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Zielenogradsk w ciągu miesiąca luty wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 35% w dniu 9 lutego.

Zielenogradsk znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Zielenogradsk w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 2°C przez cały miesiąc.

Najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej w miesiącu luty wynosi 2°C w dniu 26 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Zielenogradsk trwa zazwyczaj 6,2 miesiąca (190 dni), od około 19 kwietnia do około 26 października, a jego początek rzadko przypada przed 1 kwietnia lub po 6 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 5 października lub po 19 listopada.

Miesiąc luty w Zielenogradsk przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Zielenogradsk w miesiącu luty zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 0°C przez cały miesiąc.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Zielenogradsk w miesiącu luty wzrasta, rosnąc o 1,0 kWh, z 0,9 kWh do 1,9 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Zielenogradsk to: szerokość geograficzna 54,959°, długość geograficzna 20,477° i wysokość 3 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Zielenogradsk charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 33 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 metr. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (98 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (253 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Zielenogradsk obejmuje drzewa (47%) i woda (46%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (54%) i użytki zielone (21%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (56%) i drzewa (21%).