Pogoda w Mangu w miesiącu luty Nigeria

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 31°C do 33°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 35°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 15°C do 17°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 20°C.

W celach poglądowych, w dniu 18 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Mangu wynoszą zwykle od 18°C do 33°C, natomiast w dniu 30 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 13°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc luty. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Sakleshpur, Indie (odległość: 7 272 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mangu (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mangu z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu luty w Mangu zachmurzenie szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 50% do 64%.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 50% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 6 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 85%, natomiast w dniu 31 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 58%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Mangu w ciągu miesiąca luty szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 1% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 75% w dniu 22 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 14 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca luty w Mangu zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 1 milimetr przez cały okres i rzadko przekraczając 9 milimetrów.

W ciągu miesiąca luty w Mangu, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 1 lutego, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 43 minuty, a najdłuższy dzień to 29 lutego, obejmujący 11 godzin i 56 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Mangu słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:45 w dniu 1 lutego, a najwcześniej 8 minut wcześniej o godz. 06:37 w dniu 29 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:28 w dniu 1 lutego a najpóźniej 5 minut później o godz. 18:34 w dniu 29 lutego.

W 2024 r. w Mangu nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:04 i zachodzi 12 godzin i 41 minut później, o godzinie 18:45, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:34 a zachód 11 godzin i 34 minuty później, o godzinie 18:09.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za luty 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Mangu w miesiącu luty danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 0% do 3% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 9 czerwca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 69% przypadków, natomiast w dniu 7 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu luty w Mangu stopniowo maleje, spadając z 15,2 kilometra na godzinę do 13,9 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 28 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 21 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,9 kilometra na godzinę.

W miesiącu luty w Mangu wiatr wieje głównie z kierunku północnego od 1 lutego do 22 lutego i wschodniego od 22 lutego do 29 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Mangu temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Mangu w miesiącu luty szybko wzrasta, rosnąc o 354°C, z 337°C do 690°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Mangu w miesiącu luty zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 6,3 kWh o więcej niż 0,1 kWh przez cały miesiąc.

Najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w miesiącu luty wynosi 6,4 kWh w dniu 21 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mangu to: szerokość geograficzna 9,521°, długość geograficzna 9,098° i wysokość 1 127 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mangu charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 165 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 140 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (575 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 589 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mangu obejmuje pola uprawne (63%), użytki zielone (14%), krzewy (12%) i drzewa (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (64%) i użytki zielone (14%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (54%) i krzewy (21%).