Pogoda w Otu-Jeremi w miesiącu lipiec Nigeria

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 30°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 22 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 24°C.

W celach poglądowych, w dniu 19 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Otu-Jeremi wynoszą zwykle od 23°C do 31°C, natomiast w dniu 2 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc lipiec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Churuquita Chiquita, Panama (odległość: 9 506 kilometrów); Barinitas, Wenezuela (8 423 kilometry) i Pandeglang, Indonezja (11 213 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Otu-Jeremi (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Otu-Jeremi z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu lipiec w Otu-Jeremi zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 73% czasu przez cały miesiąc. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 71% w dniu 27 lipca.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 27 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 29% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 5 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 87%, natomiast w dniu 26 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 47%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Otu-Jeremi w ciągu miesiąca lipiec szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 70% na początku miesiąca do 61% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 81% w dniu 11 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 5% w dniu 2 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca lipiec w Otu-Jeremi szybko maleje, z poziomu 252 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 480 milimetrów lub spada poniżej 81 milimetrów, do poziomu 202 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 414 milimetrów lub spada poniżej 46 milimetrów.

W ciągu miesiąca lipiec w Otu-Jeremi, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 31 lipca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 21 minut, a najdłuższy dzień to 1 lipca, obejmujący 12 godzin i 26 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Otu-Jeremi słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:27 w dniu 1 lipca, a najpóźniej 5 minut później o godz. 06:32 w dniu 31 lipca.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:53 w dniu 1 lipca a najpóźniej 1 minuta i 16 sekund później o godz. 18:54 w dniu 18 lipca.

W 2024 r. w Otu-Jeremi nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:25 i zachodzi 12 godzin i 26 minut później, o godzinie 18:51, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:40 a zachód 11 godzin i 49 minut później, o godzinie 18:29.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za lipiec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Otu-Jeremi w miesiącu lipiec danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 7 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 7 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 71% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu lipiec w Otu-Jeremi stopniowo wzrasta, rosnąc z 6,7 kilometra na godzinę do 7,7 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 7 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 17 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,5 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Otu-Jeremi w ciągu miesiąca lipiec wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 80% w dniu 31 lipca.

Otu-Jeremi znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Otu-Jeremi w miesiącu lipiec stopniowo maleje, spadając o 1°C, z 27°C do 26°C w ciągu miesiąca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Otu-Jeremi temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Otu-Jeremi w miesiącu lipiec szybko wzrasta, rosnąc o 442°C, z 2 910°C do 3 352°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Otu-Jeremi w miesiącu lipiec zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 4,3 kWh o więcej niż 0,2 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Otu-Jeremi to: szerokość geograficzna 5,438°, długość geograficzna 5,878° i wysokość 9 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Otu-Jeremi jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 23 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 11 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (33 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (177 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Otu-Jeremi obejmuje pola uprawne (48%), krzewy (23%) i drzewa (21%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (47%) i drzewa (34%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (28%) i pola uprawne (21%).