Pogoda w Tanguiéta w miesiącu styczeń Benin

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 1°C, z 34°C do 36°C, rzadko spadając poniżej 32°C lub przekraczając 38°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 20°C do 22°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 25°C.

W celach poglądowych, w dniu 17 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tanguiéta wynoszą zwykle od 26°C do 39°C, natomiast w dniu 29 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 20°C do 34°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Água Branca, Brazylia (odległość: 5 201 kilometrów) i Mannārakkāt, Indie (8 198 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tanguiéta (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tanguiéta z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Tanguiéta zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 36% do 42%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 36% w dniu 7 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 7 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 64% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 6 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 77%, natomiast w dniu 7 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 64%.

W ciągu miesiąca styczeń w Tanguiéta, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 31 minut, a najdłuższy dzień to 31 stycznia, obejmujący 11 godzin i 40 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Tanguiéta słońce wstaje najwcześniej o godz. 07:12 w dniu 1 stycznia, a najpóźniej 6 minut później o godz. 07:18 w dniu 27 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:43 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 15 minut później o godz. 18:58 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Tanguiéta nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:34 i zachodzi 12 godzin i 45 minut później, o godzinie 19:19, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:08 a zachód 11 godzin i 30 minut później, o godzinie 18:38.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Tanguiéta w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 2% o więcej niż 1% przez cały miesiąc.

W miesiącu styczeń najniższa szansa, że będzie parno wynosi 1% w dniu 3 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 13 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 2 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 1% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Tanguiéta zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 14,2 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 23 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 22 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,6 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń wynosi 14,4 kilometra na godzinę w dniu 23 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Tanguiéta w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 74% w dniu 1 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Tanguiéta temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tanguiéta w miesiącu styczeń szybko wzrasta, rosnąc o 488°C, z 16°C do 504°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Tanguiéta w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 5,7 kWh o więcej niż 0,2 kWh przez cały miesiąc.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tanguiéta to: szerokość geograficzna 10,621°, długość geograficzna 1,267° i wysokość 242 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tanguiéta charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 282 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 275 metry. W obrębie 16 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (423 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (551 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tanguiéta obejmuje pola uprawne (41%), krzewy (36%), drzewa (11%) i użytki zielone (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (52%) i pola uprawne (28%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (41%) i pola uprawne (31%).